De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 12

[p. 1]

[Nummer 1]

een beeld voor de meimaand, naar de schilderij van h. ballheim.

[p. 2]

‘Wees gegroet, Maria.’
Aan mijne moeder.

't Heugt u, moeder mijn op aarde,
Hoe 'k als kind in 't hart bewaarde
De eerste beê, die in mijn ziel
Van uw moederlippen viel:
‘Wees gegroet, Maria!’

Hoe uw oog van vreugde straalde,
Toen ik stamelend herhaalde
't Onbegrepen, lieflijk woord,
Uit uw dierbren mond gehoord:
‘Wees gegroet, Maria!’

O, die zachte hemelwoorden
Werden later luide akkoorden,
Als het huisgezin, vergroot,
Samen bad om uwen schoot:
‘Wees gegroet, Maria!’

Door de roepstem van den Hoogen
Aan het ouderhuis onttogen,
Nam 'k als zoete herinnering mee
't Samen bidden van de beê:
‘Wees gegroet, Maria!’

Sinds dat droevig uur van scheiden
Blijft uw voorbeeld mij geleiden:
In den vreemde bidt uw zoon
Als weleer in de ouderwoon:
‘Wees gegroet, Maria!’

Dit gebed vertroost in lijden,
Geeft mij moed en kracht tot strijden;
En in 't sterfuur, moeder mijn,
Zal mijn zaalge hope zijn:
‘Wees gegroet, Maria!’

G.v.P.