Dameskransje. -
Dameskransjes staan niet in al te besten reuk. Onwillekeurig verbindt men daaraan het denkbeeld van een groepje neepneuzige oude vrijsters, die zich over de teleurstellingen des levens wreken door onder elkaar het geluk en de tevredenheid van anderen venijnig te beknibbelen en te beknabbelen. Een dameskransje doet onweerstaanbaar denken aan klachten over de meiden en booze praatjes over den evennaaste.
Maar niet alle dameskransjes zijn zoo geniepig kwaadaardig als ons die dikwijls zijn afgeschilderd. Het groepje bijvoorbeeld, dat de schilderij van het tafereel op blz. 237 ons te aanschouwen geeft, ziet er niet naar uit, dat daar veel kwaad gesproken wordt. De dames, die wij daar zoo gezellig en genoeglijk bijeenzien, zijn dan ook blijkbaar geen teleurgestelden, maar gelukkigen, vol hoop en blijde verwachtingen: jonge mevronwtjes of juffertjes, die het binnen een niet te lang tijdsverloop denken te worden.
Zij hebben het daarbij te druk om anderen over den hekel te halen. Blijkbaar is er het een of ander feest ophanden, waarvoor zij de noodige geschenken of versieringen in gereedheid brengen; want de tafel is overdekt met lappen, borduurpatronen en gemaakte bloemen als in het atelier van een modiste of gepatenteerde beoefenaarster van de fraaie handwerken.
Een dergelijk dameskransje zal de lezer niet anders dan met genoegen bespieden.