De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 11

[p. 233]

[Nummer 30]

Gegroet, Nieuw Jaar!

U, jonggeboren telg van 't afgeleefde,

Gestorven Jaar, mijn groet! In frissche jeugd

- Een Phoenix, zich verjongende als hij sneefde -

Verschijnt gij ons vol hoop en levensvreugd.

Licht af den sluier van de gouden haren,

Dat we op uw voorhoofd lezen wie ge zijt,

Gij jongste zuster der vervlogen jaren,

En wat ge ons brengt: of blijde vrede of... strijd.

Hoe ernstig blikt uw oog, hoe schuchter blozen

Uw wangen! Diep geheimnis sluit uw mond.

Voorspelt gij doornen? Spreek! Of sneeuwen rozen

Straks uit uw schoot op 't wachtend wereldrond?

Met stillen glimlach biedt ge als hemelbode

De' olijftak, eeuwig groenend vredepand,

Gelijk de duive bracht, die Noach noodde,

Bezit te nemen van 't vernieuwde land.

Een nieuw gebied gaat ook onze' arbeid open.

Een nieuwe baan ontsluit zich onzen voet.

Welaan, met God vooruit, in biddend hopen,

Vol nieuwen moed! Gegroet, Nieuw Jaar, gegroet!

J.R. van der Lans.