De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

Wetenswaardig Allerlei

Spoorwegen in Afrika. -

Het Zwarte Werelddeel heeft tegenwoordig al een aanzienlijk aantal spoorweglijnen. Zij hebben te zamen de respectabele lengte van bijna elf duizend kilometers, ongeveer tienmaal de afstand tusschen Berlijn en Rome. Daarvan komen omtrent vier duizend kilometers voor de Kaapkolonie, drie duizend voor Algiers en 1700 voor Egypte - dus meer dan twee derden voor de, in vergelijking tot het geheele werelddeel, kleine, beschaafde staten van Afrika. Bovendien zijn er nog spoorwegen in Senegambië, Soedan, Tunis, Oranje-Vrijstaat en Transvaal, op de eilanden Réunion en Mauritius, in de Portugeesche koloniën Mozambique en Angola, aan de kusten der Roode Zee en in den Congo-staat.

Een middel tegen mieren. -

't Is allesbehalve prettig als men van die diertjes in huis krijgt, vooral des zomers, wanneer zij met de hun toegekende vlijt voedsel gaan verzamelen voor den winter. Het gemakkelijkst kan men ze uit kamers en eetvertrekken verdrijven, als men honing, siroop of opgeloste suiker met gist vermengt, in schoteltjes van bloempotten doet en op plaatsen neerzet, die het meest door de mieren worden bezocht. Met het verdwijnen van de zoetigheid uit de schoteltjes, zal ook het bezoek der mieren ophouden, want gist is voor hen een doodelijk vergif. Een ander goed middel is benzine, dat men tehuis in de spleten en voegen van het houtwerk en in den tuin op de mierenhoopen gieten moet om de lastige gasten bijna onmiddellijk te dooden. Nog beter echter is een mengsel van gelijke deelen naphtaline en versch insectenpoeder, dat men in de voegen en gaten strooien moet, die door mieren worden bewoond.

Dit laatste middel heeft op benzine voor, dat het geen brandgevaar oplevert.

Zacherlin. -

Het in de kranten zoo hooggeroemde ‘Zacherlin,’ een middel om insecten te verdelgen, laat zich volgenderwijze goedkoop klaarmaken. Men giet drie eetlepels Perzisch insectenpoeder op ¼ liter spiritus, laat dit mengsel eenige dagen in de zon staan en het ‘Zacherlin’ is klaar. Nu doet men twee eetlepels daarvan op twaalf lepels water en bespuit daarmede, door middel van een besproeier, de planten, die door insecten beschadigd worden.

Goed bedacht. -

Een oude jongeheer, die niet lang geleden te Parijs in den leeftijd van 87 jaren stierf, was op een vernuftig idee gekomen, om zich voor zijn laatste levensjaren de zorg van zijn twee dienstboden te verzekeren. Reeds lang te voren liet hij bij een notaris zijn testament opmaken, waarin aan beide vrouwen een jaargeld van 300 franks werd toegekend, dat voor elk jaar, hetwelk hij nog leven zou, met 75 franks zou worden vermeerderd. Bij het openen van dit testament bleek dat deze legaten voor beide belanghebbenden tot een sommetje van bij de twee duizend franks waren aangegroeid.

‘Je kan er zeker van zijn,’ placht onze oude vrijer tot zijn bekenden te zeggen, ‘dat mijn booien alles zullen doen om mij niet vóór mijn tijd te laten sterven.’

Toch had de slimme oude over het hoofd gezien, dat het zeker niet in het belang der beide vrouwen lag, dat hij zelf ze overleefde.

De eerste kranten. -

Zooals gewoonlijk, maar verkeerd, aangenomen wordt, heeft men de eerste kranten niet aan de Franschen, doch aan de Venetianen te danken. Venetië was in de zestiende en zeventiende eeuw, vooral tegen de wisseling dezer eeuwen, het punt waar de berichten uit het Oosten het eerst aankwamen.

Daar deze juist toen de heele Christenheid belang inboezemden, zag men van alle kanten naar nieuws van Venetië uit, en dientengevolge kwam een ondernemend man op de gedachte, ze te laten drukken en de gedrukte blaadjes te verkoopen. De blaadjes kostten een gazzetta - dit was de naam van een toenmaals gebruikelijke kleine munt, in waarde overeenkomende met 4 cent - en men duidde ze spoedig enkel meer met dezen naam aan, die daarop als gazette in het Fransch overging.

Mannelijke vrouwen. -

De Vereenigde Staten van Amerika zijn het beloofde land voor de vrouwen, die zich graag aan mannelijke beroepen of bedrijven wijden. Men telt daar volgens de jongste volkstelling 110 vrouwelijke advocaten, 165 vrouwelijke predikanten, 320 schrijfsters, 580 vrouwelijke journalisten, 2061 kunstenaressen (zangeressen en tooneelspeelsters), 2136 vrouwelijke bouwmeesters, 2106 beoefenaarsters der veeteelt, 5135 vrouwelijke regeeringsbeambten, 2438 vrouwelijke geneesheeren en heelmeesters, 13182 vrouwelijke muzikanten, 46800 vrouwelijke pachters en planters, 21071 vrouwelijke klerken en boekhouders, 14463 vrouwelijke kooplieden en eindelijk 155000 onderwijzeressen.

Getatoeëerde lords. -

De mode der eilandenbewoners in de Stille Zuidzee zich te tatoeeeren, heeft het eerst navolging gevonden bij de matrozen. Maar nu is zij ook tot in de hoogere kringen van Engeland doorgedrongen en vooral door toedoen van den hertog van York, den zoon van den prins van Wales, in zwang gekomen. Dat koningskind nl. heeft zijn bovenarmen met kunstige wapens en vlaggen bedekt. In Londen is er een professor met name Williams, die in dit soort schilderen een meester is en voor iedere zoodanige artistieke versiering 50 pond sterling vraagt. Ook nog andere Engelsche prinsen evenals de Russische grootvorst Alexis zijn getatoeëerd. Het voorbeeld der prinsen vindt natuurlijk navolging in het Huis der Lords en vele hunner dragen thans hun wapens, hun adellijk kroontje en de beginletters van hun naam bij zich op de manier der Fidsji-bewoners en andere volksstammen van den Grooten Oceaan.

De bliksem en de boomen. -

't Is bekend dat de eene boomsoort meer door den bliksem getroffen wordt dan de andere. De wetenschap heeft er na langjarige navorsching het volgende van opgemaakt. Van de 41 bliksemstralen, die boomen treffen, vallen er 14 op eiken, 12 op populieren, 3 op pereboomen, 2 op deunen, enz. De bijzondere aantrekkingskracht, die de bliksem op populieren uitoefent, was den Romeinen al bekend, die ze als een soort bliksemafleiders gebruikten. Volgens Suetonius meenden de Romeinen, dat de laurier nooit door den bliksem getroffen werd. Dit is echter niet het geval en geen enkele boom is er bekend, waarvan men kan zeggen, dat hij steeds door den bliksem gespaard wordt.