De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 9

Wetenswaardig Allerlei.

De phonograaf vóór Edison. -

Het is al meermalen gebleken, dat men niet te licht aan plagiaat moet denken, als twee vindingrijke koppen, zonder van elkaar iets af te weten, op een zelfde vernuftig denkbeeld komen. Natuurlijk echter staat hij, die met zijn uitvinding het laatste komt, altijd bloot aan de verdenking, dat hij zijn idee eenvoudig van zijn voorganger gestolen heeft. Dit is ook het geval met Edison en zijn phonograaf.

In een Leipziger blad van het jaar 1865 moet namelijk letterlijk het volgende bericht te lezen gestaan hebben:

‘De phonograaf. Naar men verneemt, heeft een lid van het Leipziger eerste orkest, de fluitist O.H. Clausnitz, een toestel uitgedacht, waardoor een op de piano gespeeld muziekstuk als met een soort van telegraphisch schrift op een strook wordt opgeteekend. Met behulp van dat papier wordt door middel van een reproductietoestel geheel langs mechanischen weg na korten tijd een tot in de geringste bijzonderheden getrouwe copie van het meegedeelde muziekstuk verkregen. Deze phonograaf, zoo heeft de uitvinder zijn toestel genoemd, kan bij elk instrument aangebracht worden en zou dus componisten bij improvisaties op de piano gewichtige diensten kunnen bewijzen.’

Aldus luidt het merkwaardig bericht, waaruit valt op te maken, dat reeds twaalf jaar vóór Edison's uitvinding een Leipziger fluitist hetzelfde toestel en denzelfden naam heeft bedacht, die later onder Edison's vlag de wereld zijn ingezeild.

Natuurboter van magarineboter te onderscheiden. -

Wij vonden dezer dagen in een Duitsch blad door zekeren Dr. Bischoff een

[p. 136]

hoogst eenvoudig middel aan de hand gedaan om uit te maken of men met margarine-boter, dan wel echte onvervalschte natuurboter te doen heeft. Laat men namelijk een stuk zuivere natuurboter in een glas smelten, dan vormt zich een bodembezinksel van water en zout, terwijl de daarboven gelegen laag vloeibare boter klaar en doorzichtig is. Niet zoo is het bij margarine; smelt men die in een glas, dan vertoont zich, in de plaats der doorzichtige, een ondoorzichtige melkachtige vloeistof. Een mengsel van natuur- en kunstboter zal dus, naar gelang der verhouding van het mengsel, zich bij smelting meer of minder troebel toonen. Overigens, voegt Dr. Bischoff er bij, zal alleen bij het smelten van verdachte boter een eenigszins gevoelige neus door den eigenaardigen reuk al gauw de margarine er uit ruiken.

Middelen tot stemverbetering. -

Een Fransch blad, dat zich met uitvindingen bezig houdt, brengt het nieuwtje, dat het een Fransch geneesheer gelukt is, colophonium aan te wenden voor de menschelijke stembanden en deze daardoor, evenals de snaren van een strijkinstrument, bij het trillen welluidender te maken. Het colophonium wordt daartoe in alcohol opgelost en deze massa in een inhalatie-toestel gedaan. Door herhaalde en diepe inademing dringen de dampen alzoo in de ademhalingsorganen, die zoodoende het colophonium opnemen, terwijl de alcohol de stembanden droogt en het colophonium er duurzaam aan doet kleven.

Dezelfde geneesheer moet ook tot de ontdekking gekomen zijn, dat de inademing der dampen van benzoë-tinctuur de stem een octaaf verlaagt en kamferspiritus de stem geheel wegneemt.

Ook een vorstelijk vermaak. -

Hertog Boleslaf van Munsterberg, die in 1341 stierf, liet op zekeren dag op de Nieuwe Markt te Breslau, waar hij verblijf hield, alle melk bij elkaar brengen en voor zijn venster in een groote kuip gieten. Toen de melkvrouwen nu op betaling aandrongen, verklaarde hij doodleuk, dat hij de melk niet noodig had en elk haar melk weer uit de kuip kon scheppen.

Nu ontstond onder de vrouwen een lawaai en gevecht als men nog nooit gezien had. Zij goten elkaar de melk in het gezicht en meer dan een kwam in de kuip te land.

Nadat Boleslaf zich naar hartelust met dit schouwspel vermaakt had, liet hij de arme vrouwen, waarvan de meesten duchtig waren toegetakeld, op zijn kamer komen en betaalde haar de melk op waarlijk vorstelijke manier.