Een muzelmansche feesttocht. -
De bewoners van het Oosten hebben een bijzondere voorliefde voor het bonte en kleurige, voor al wat blinkt en schittert. Daartoe stemt hen vanzelf de pracht der omringende natuur en het helle zonlicht, dat aan de kleuren een betooverenden gloed leent. In hun kleeding en woning, in heel hun openbaar en huiselijk leven komt die zin voor rijke kleurenmengeling uit, en de ‘Oostersche pracht’ is spreekwoordelijk geworden.
Vooral openbaart zich die pronkliefde bij groote feestelijke gelegenheden, waarbij een schitterende optocht nooit ontbreken mag. Die optochten bieden gewoonlijk een schilderachtig en levendig schouwspel, hoewel het daarmee verbonden spektakel der meestal heel bedenkelijke muziek voor Europeesche ooren allesbehalve aangenaam is. Bijna dagelijks kan men in Caïro dergelijke stoeten zien, die tot opluistering van bruiloften dienen en de bruid plechtig naar het huis van haar toekomstigen echtgenoot geleiden. Zelfs al is zulk een optocht nog zoo bescheiden, maakt hij toch altijd de nieuwsgierigheid der kijklustige bevolking gaande. Maar hoeveel meer is dit het geval, als er een deftig huwelijk gesloten wordt, bij voorbeeld in het huis van den onderkoning, waaraan ook de militaire parade te pas komt. Bovendien biedt ook de godsdienst van den profeet zijn aanhangers aanleiding in overvloed tot dergelijke vertooningen. Zulk een optocht heeft onze schilder tot onderwerp gekozen voor zijn levendig tafereel.