De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 4

Constantinopel

Het morgenrood omzoomt met purpren luister
Der heuvlen top, en uit het deinzend duister

Zie 'k gouden sikkels langs den blauwen boog

Der heemlen plotsling fonklen, vlammend dansen
Op slanke torens, die als reuzelansen

Verschijnen, fier zich heffend naar omhoog.

En statig spreidt de zonne zegepralend
Haar flonkerenden waaier uit, bestralend

De koepels en den Gouden-Horen-vloed.

Zij hult Stamboel, d' Aja-Sofia-tempel
En Oeskoudar, gelegerd op den drempel

Van Azië, in een wonderbaren gloed.

Cipressengroen omschaduwt de moskeeën,
Rooskleurge zeilen zweven over zeeën,

Als opgedoken uit der watren schoot.

De Moslim knielt met opgeheven handen
Naar 't heilig Oost, en van de beide stranden

Klinkt luid de morgenbede: ‘God is groot!’

Naar Frida Schanz.

B. van Meurs.