De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 3

[p. 249]

[Nummer 32]

Onze gravures.

Mozes wraak.

mozes verslaat een egyptenaar, naar de schilderij van merwart.

Inderdaad, het is wel Mozes, de wreker en redder zijns volks, dien de Russische schilder ons op zijn aangrijpend tafereel voor oogen stelt, maar niet de Mozes, door jarenlange afzondering in de woestijn, door gebeden en overweging voorbereid op de groote taak, zijne broederen uit de slavernij der Pharao's te verlossen en hen uit Egypte te leiden naar het Beloofde Land.

Hier is hij de nog krachtvolle jonkman, met vurig bloed, die in opbruisenden toorn onmiddellijk naar het moordende wapen grijpt om er den onverlaat, die het waagt een zijner broederen te mishandelen, onmiddellijk den schedel mee te verpletteren. Te midden der Egyptenaren aan het hof des konings opgevoed, in kunsten en wetenschappen onderwezen, in taal, kleeding, gewoonten, kortom in al het uiterlijke een Egyptenaar geworden, is Mozes in zijn hart Israëliet gebleven, en hij kan het niet aanzien hoe zijn volk zwoegt en zucht onder de zweepslagen zijner onderdrukkers. Lang reeds heeft hij zijne verontwaardiging opgehoopt, maar eindelijk is ze hem te machtig geworden en, in woede ontvlamd, heeft hij een der beulen van zijn volk gedood. Zie, met welk een genot van voldane wraakzucht hij den verslagene aan zijne voeten ziet uitgestrekt. Helaas! weldra zal de opvliegende jonkman, tot kalmte gekomen, met diepe smart inzien, dat hij, door zijne onbedachte daad, de zaak zijns volks eer benadeeld dan bevorderd, en zich zelven doelloos met eenen moord bezoedeld heeft Gedwongen te vluchten, zal hij, tot machteloosheid gedoemd, jarenlang als herder van Jethro's kudden in ballingschap omzwerven, zonder iets ten nutte zijns volks te kunnen verrichten. Maar in de eenzaamheid zal God tot zijn hart spreken; Hij zal hem den weg wijzen, waarlangs Hij Zijn volk uit Egypte wil geleid hebben, Hij zal hem toerusten met moed en wondermacht, opdat hij onversaagd voor den koning Pharao moge treden; Hij zal hem in Aäron een woordvoerder ter zijde geven, die den koning in fiere taal den wil des Heeren zal verkondigen. Dan zal Mozes, reeds als kind in het biezenkorfje door Jehovah tot redder van Israël uitverkoren, terugkeeren in Egypte, dat hij thans ontvluchten moet, en inderdaad de wreker en verlosser van zijn volk worden.

[p. 250]

De oude vischmarkt te Amsterdam.

Dezelfde teekenaar, wien wij het karakteristieke tafereeltje ‘Een morgen in Amsterdam’ te danken hebben, de Duitsche kunstenaar Hans Herman, schildert ons thans, in hare volle bedrijvigheid, de oude Amsterdamsche Vischmarkt, en bewijst daardoor dat hij niet alleen de fletsche tinten voor een mistigen morgen, maar ook kleuren vol gloed en leven op zijn palet brengen kan. Dat hij de natuur goed weet af te spieden wisten we reeds uit zijn eerste tafereel, maar hoeveel duidelijker nog spreekt uit deze schilderij des kunstenaars talent van opmerken en weergeven der werkelijkheid.

Welk eene bedrijvigheid op dat uitgestrekte vlot, waar dienstmeiden en verkoopers dribbelen en drentelen tusschen de manden vol schelvisch en kabel jouw! Welke ongedwongen, natuurlijke groepen, welke flink geteekende figuren, en - wat hier zeker niet onopgemerkt mag blijven - welke prachtexemplaren van kostelijk watervee! Voor de liefhebbers zijn die lekkere beetjes niet zonder watertanden aan te zien vooral in den vasten als de aanblik eener welvoorziene vischmarkt inderdaad eene verkwikking mag heeten.

Leve de koning!

Deze welgeslaagde gravure is vervaardigd naar het gekende tafereel van onzen Vlaamschen schilder Cap, dat thans deel maakt van het Modern Museum te Antwerpen. Zooals men weet is deze schilderij eene herinnering aan de jubelfeesten, die in 1880 ter gelegenheid der vijftigjarige onafhankelijkheid van België gevierd werden. De kunstenaar verplaatst ons in een rijk huis, dicht bij de Congreskolom te Brussel, op het oogenblik dat Koning Leopold II en zijne gemalin daar voorbij rijden. In een prachtig salon zijn al de huisgenooten en hunne verwanten vergaderd, om de beminde Vorsten te zien en toe te juichen. Blijde begroetingen klinken uit. de beide geopende vensters het koninklijk paar tegen en vermengen zich met de geestdriftige toejuichingen, die allerwege opstijgen. Bevreesd voor den luchttocht, maar toch even verlangend als de jongeren, om de blijde intrede der vorsten te zien, hebben de grootouders zich ten dien einde aan een gesloten venster geplaatst, en is de uiting hunner vreugde minder merkbaar, deze toch zal even innig gevoeld zijn. De heer des huizes, door drukke ambtsbezigheden, zelfs op dien feestdag aan de schrijftafel weerhouden, werpt vlug een oogenblik de pen ter zijde en snelt toe om zijn welkomsgroet bij die der zijnen te paren. De linkerzijde van het tafereel is rustiger gestoffeerd door een spelenden schoothond en door de kindermeid, die met eenen stoel voor een der aanwezigen aangedragen komt. Over het algemeen geeft deze schilderij photographisch juist den indruk weer van het oogenblik en zal vooral daarom altijd eene aangename gedachtenis blijven der heugelijke feesten van het jaar 1880.

Een nieuw reddingstoestel.

Hoewel de reddingsdienst aan onze zeekusten weinig te wenschen overlaat en bijna overal hulpbooten voorhanden zijn, gebeurt het toch niet zelden dat door den hevigen storm de redding mislukt. Kon het strandende schip slechts door eene lijn met den oever in verbinding gebracht worden, dan kon de hulpboot die lijn volgen en was de redding half volbracht.

Dit heeft den heer Koning van Tessel het denkbeeld ingegeven van een reddingstoestel, waardoor bijna onfeilbaar de gemeenschap tusschen schip en strand kan tot stand gebracht worden. Het redmiddel is een bol vormige, waterdichte cilinder, waarom eene sterke lijn ter lengte van duizend meters gewonden is. Die cilinder wordt van het schip over boord geworpen, drijft als eene blaas op het water en wordt door de branding aan wal gestuurd, terwijl zich inmiddels de lijn afrolt en zoodoende de verbinding tusschen schip en strand bewerkt. Hoe heviger de wind is en hoe hooger de zee slaat des te spoediger doet de cilinder de reis.

Bij den storm van 18 November 1886 is het nieuwe redmiddel van Koning aan boord van het stoomschip Hercules in de Noordzee met den besten uitslag beproefd en werd de stand van 700 meters tusschen schip en strand binnen vijftien minuten afgelegd.