De nieuwe vermaaklyke Zeeuwsche speelwagen

[p. 3]

Op het afscheid van Werther.

Werther, waarom dus verslagen?

Waarom ligt gy zoo ter neêr?

Kan dan niets uw hart behaagen?

Mint gy lotje dan niet meer?

Ach zy mint U ook van harte!

lotjes hart blaakt ook voor U:

Maar wat wilt g'haar langer tarten?

werther, zeg, wat wilt gy nu?

Wilt gy eeuwig van haar scheiden?

Biedt gy haar het laatst vaarwel?

Voelt gy U den dood bereiden?

Is deez' aard' U dan een hel?

Ach ik beef voor die toneelen!

werther, ach ik vrees een' slag!

Kan dan niets uw wonden heelen?

'k Denk wel lotjen overmagt.

[p. 4]

 

Maar 'k zie lotje van U vlieden;

 

Lieve lotje, waar nu heen?

 

Kunt g'uw' Vriend geen' troost meer bieden?

 

Laat gy werther dan alleen?

 

 

 

Gy voeld' meer dan vriendschapsbanden,

 

lotje, lotje, sprak uw hart,

 

Had gy nog twee vrye handen,

 

Vast waar 't einde van uw smart.

 

 

 

Maar door wanhoop overdreeven,

 

Vrees ik een' gedachten slag,

 

't Kost aan werther wis het leven,

 

't Was voor 't laatst dat gy hem zag.

 

 

 

lotje, ook moogt gy het weeten,

 

Mooglyk ziet g'hem half ontzield;

 

werther ligt van een gespleeten,

 

't Moordtuig heeft hem reeds vernield.

 

 

 

werther legt reeds neêrgeslagen;

 

werther sterft uit waar gevoel;

 

Niets kon hem hier meer behagen,

 

lotje was zyn eenigst doel.