Nieuw vermeerdert konincklijck lied-boeck, versien met verscheyden lof en triumphgesangen

Een nieu Wiege-deuntje, gesongen door de Minne-moer van de Prince van Wallis, leggende in sijn France Appartement.

Op de stemme: Nu wiegen, nu wiegen, en nu wiegen wy.

Wel Prinsje van Wallis, hoe! slaept gy niet?
U wiegen, u wiegen: en u wiegen wy,
Waerom maeckt gy ons sulck verdriet?
Dat segget my,
wat let u te schreeuwen,
Te gapen en te geeuwen
dat komt niet by.

Wat schorter gewaende Konings Soon?
U wiegen, u wiegen en u wiegen wy:
Of krijtje dus om u Vaders Troon,
Die is hy al quijt;
Oranjen verheven,
Js die gegeven,
Dat ons seer spijt.

Wel sus, sus, mijn lieve Koninckje sus,
U wiegen, u wiegen en u wiegen wy:
Gesupponeert Prinsje hoe beer je dus;

[p. 16]

 

Ghy zijt immers,

 

De France Heeren,

 

U seer respecteeren,

 

Dus weest maer bly.

 

 

 

Wel lieve schaepje hoe krijtje dus slap,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy:

 

Jck sal u voederen met France pap,

 

Kom etet maer vry,

 

geen engelse podding

 

Noch Schotse hodding:

 

Maer France bry.

 

 

 

Wel mag het niet helpen al wat ik begin,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Het Molenaers hoofje dat steekter noch in:

 

Jck hadde gedacht,

 

De France Pottagie,

 

Had beter couragie,

 

Jn u gebracht.

 

 

 

Jck bidd' u kleyn Wallisje weest doch stil

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Ey doet het om Pater Peters wil,

 

Die stont u mee by:

 

Doen ghy gebooren

 

Wierdt ofte verkoren,

 

Gelooftme vry.

 

 

 

Hier staet een jongh Fransje, ghy kleyne druyt,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Dat sal met u speelen, als 't slaepje is uyt,

 

Dus slaept als een man,

 

Een kleyn half uurtje,

 

een soet avontueertje

 

Vertel ick dan.

 

 

 

Wel soete Prinsje weest dan verblijdt,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Om dat gy nu niet in Engelandt zijt,

 

Want 't Parlement:

 

Met al sijn Heeren,

 

Dat soud' u doen keeren

 

na u vaders tent.

 

 

 

Sacht, sacht, want wordt het de Koning gewaer,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Hy jaegt u wel weer na u eygen vaer:

 

Dus hout u gemack,

 

En wilt niet krijten,

 

De Paters Jesuyten

 

die komen hier strak.

 

 

 

Wilje niet slapen, kleyn kleuter segh?

 

U wiegen, u wiegen en u wiegen wy,

 

Of krijtje om dat u Meuletje is wech?

 

't En is geen noodt,

 

Jk ging 't wech steken,

 

Om dat 't niet sou breken,

 

Komt op mijn schoot.

 

[...]