Het nieuw vermakelyke dans-school

Op de Mode der Juffrouwen, en Mademoiselle, als mede op 't draegen der Toorn-Kapsels der Dames

Op de Wys: Van 't Kuipertje.

Wat al slegte Moden en Pracht,
Heeft de Duivel uit de Helle,
Al uit Vrankryk hier gebragt,
Van de mode Mademoiselle,
Geen mensch heeft ooit gezien,
Zo van oud als jonge liên,
Zoo een pracht en hoofsche staet,
Word van ieder een versmaed.

2. Eerst uit Vrankryk en Braband,

Heeft de moode en plaets genoomen,
Nu is 't in ons Nederland;
Van den Zathan voortgekoomen,
Men ziet hier de Dames gaen,
Met hooge toorns zwaer gelaen,
Ieder roept haer agter 'tgat,
Wat een Kraeijenest is dat.

3. Maer een korte tyd daer naer,

Is de pragt zo hoog gereezen,

[p. 66]

 

Ook gemeene lieden daer,

 

Moeten naer de moode weezen,

 

Veel benne de Beurze plat,

 

Ia zomtyds geen hembd aen 't gat,

 

Doch men ziet veel loopen gaen,

 

Met de Toorns van Cardaen.

 

4. Ik kwam lestmael my gelooft,

 

Een Iuffrouw met Mossels tegen,

 

Had een Kapsel op het hooft,

 

Toen heb ik zoo'n lag gekreegen,

 

Zo sprak ik al met 'er daed,

 

Tegen myne Kammeraed:

 

Wat dunktje van dat Mosselvel,

 

Staet haer den Toornhop niet wel.

 

5. Wat ziet men raere Koppen gaen,

 

Op haer hoed met linten en strikken,

 

Ia ook met Vleugels van een zwaen,

 

Wie drommel zou daer niet voor schrikken,

 

Daerom vrienden my gelooft,

 

Zy had een Toorn op haer hooft,

 

Ik meende in myn zelfs klaer,

 

Dat het den Dom van Utrecht waer.

 

6. Een Paruikmaker hoord eens aen,

 

Die moest daer een Iuffrouw Kappen,

 

Nani een Leer wilt my verstaen,

 

Zo moet hy daer by gaen stappen,

 

Door 't slippen van de Leer,

 

De Kapper viel van boven neer,

 

Met een zo sprak de Pruikedel,

 

Dat doet den Duivel uit de Hel.

 

7. Ik weet niet waer ik lestmael kwam,

 

Daer zag ik een Kapsel vliegen,

 

Dat te Londen binnen kwam,

[p. 67]

 

Vrinden ik zal daer niet om liegen,

 

Groot en klein was aengedaen,

 

Bleeven daer verwonderd staen,

 

De Pruykemaker riep ô Heer,

 

Ik en kap geen Dames meer.

 

8. 't Is gebeurd in Engeland,

 

Zoo de Courant ons heeft beschreeven,

 

Een Iuffrouws Kapzel is verbrand,

 

Van haer Hooft, zy bleef in 't leeven,

 

Ziet Gods Wonderwerken aen,

 

Laet de Pragt wat neder gaen,

 

Heeren en Dames gelooft 't vry,

 

't Komt door Pronk en Hovaerdy.

 

9. Ziet een Dame met een Hembt,

 

Maer had Linte heele vleeten,

 

Maer van ouderdom braef beslemt,

 

Kon van Arremoe niet Eeten;

 

Ziet daer moet nog Modes zyn,

 

Zo by Groote als by Klein,

 

Alles is vol Pragt en Prael,

 

Al is men ook nog zoo Kael.

 

10. Winkeliers, Bakkers, Herbergiers,

 

De Ionge Dogters ziet men draegen,

 

De Dienst-Meiden en Kammeniers,

 

Om de Ionkmans te behaegen,

 

Ook met Kappen al la Grek,

 

Strikken en Linten in de Nek,

 

't Is de Mode uit Braband,

 

En gruwelyk in Nederland.

 

11. Wort gedreigt met Vlam en Vuur,

 

En ook zyn Hovaardigheeden,

 

Werd van God vermaledyd,

 

Dat tot in der Eeuwigheid:

[p. 68]

 

Daer hy nooit uitkomen zel,

 

Met zyn aenhang in de Hel.

 

12. Nebucadnezar die was,

 

Ook uit zyn Troon gesmeeten,

 

Daer hy Zeeven Iaeren Gras,

 

Met de Geesten heeft gegeeten,

 

't Was om zyn Hovaerdigheid,

 

God hem straf had toegeleid,

 

Daerom Menschen allegaer,

 

Myt de Hoogmoed voor en naer.

 

13. Tot Slot in Braband wilt verstaen,

 

Een Boer wilt het aenmerken,

 

Zag van verre een Iuffrouw aen,

 

Wild op Zondag na de Kerken,

 

Deezen Boer die meende klaer,

 

Dat het Ioost den Duivel waer,

 

Hy zag verbaest, vlugt in een hoek,

 

Scheet van benauwtheid in zyn Broek.