Het nieuw vermakelyke dans-school
(na 1778)–Anoniem Het nieuw vermakelyke dans-school–
AuteursrechtvrijOp de Wys: Van Mama ziet gy dat niet.
Ik kwam lestmael tot myn vermaek,
In een Pakhuis op een Straetjes,
Daer omtrent de Schoenmarkt staat,
Ik met myn Kameraat,
Hy daer vond ik in die Keet,
Zatte wyven hier al heet,
Die in de Genever zaten,
als Dragonders en Soldaten,
Het was Maandag wilt verstaan,
Ieder had zyn Werk gedaen.
2. d'Een had Boter, d'ander Kaas,
Raapen, Peeren en Pottasie,
Daar kwam op een groot geraas,
Ieder Wyf die was daar Baas,
Van de Mans hun winst en stryd,
En ook van de
| |
[pagina 63]
| |
diere tyd,
Zoo van Zuigen en van Baaren,
En van Kinders tot haer Jaeren,
En van het heele huisbestel,
Hun Tonge ging als een Bel.
3. Het was Zwager en Masseur,
Allemaal Nichte en Famielie,
Agterklappen deur aen deur,
De heele Buurt die lyd daer deur,
Zo den Man komt van de ploeg,
Is de Pan niet gaer genoeg,
Dan moet hy het vuur aenblazen,
En het Wyf dat heeft de Glaazen,
Uitgespoelt met Brandewyn,
Door het keelgat loos en fyn.
4. Eerst sprak Saar en Jakomyn
Ik heb daar een pand gaan sturen.
't Zal een Zaturdag wat zyn:
Ach ik ben in vrees en pyn,
't Is den Rok van myne Vent,
En ik ben dat niet gewent,
'k Mag myn Laay en Kaantje draegen,
Anders ik kreeg zeker slaagen,
En te ruimen nog myn keet,
Met blaauwe Oogen tot myn leet.
5. Swarte Leen sprak tegen my,
Heel myn Lighaam is vol neepen,
En blauw plekken ook daar by,
Om een slechte voddery,
Van myn d...... tryters Kind,
Ik Kryg slaagen onverdiend,
Ik had twee Oortjes Kwak gedronken,
Sara die had my beschonken,
Ik lei daer twee Oortjes by,
Daerom kreeg ik die Pastei.
6. Ach Gebuurvrouw zei Margriet,
Mynen Vent die zit op 't kantje,
ô Die lieden deugen niet,
't Is zoo eenen Hypocriet,
Indien ik myn gat maar draay,
Aanstonds is hy in myn Lay;
Om myn kanten naer te meten.
Schoppen en slagen en geen eeten,
Ik en kan aan die Capoen,
Nooit niet eenen Kaekslag doen.
7. Myn Annekont hout de kas,
Sprak Marie ik kan hem loeren,
Of hy van de D...... was.
| |
[pagina 64]
| |
En ik draay hem van Kabas,
So aan Boter, zo aen Kaes,
Maer ik denk lik my de Maers,
Ik moet hem de rekening maaken,
Zo van geld als andere zaeken,
Valt de rekening kwalyk uit,
Zeker ik kreig op myn huit.
8. Zwarte Beth sprak tegen Kaet;
'k Heb een regte beest in 't eeten,
Hy is voor drie pond in staet,
Anders is myn Vent niet kwaed,
Als hy maer te eete vind,
Dan is 't Beth myn lieve kind,
Ook is het wel ondertusschen,
Dat men andere Mans eens kussen,
Van jaloersheid is geen nood,
't Is een regte prul hanskloot.
9. Wel gelukkig Wyf zei Mie,
Gy hebt zeker wel de beste,
Mynen barst van jaloezie.
Ik ben zeker wel de Mie,
Die nooit man mag spreken aen,
Want hy zou my zeker slaen,
Zo ik lag dan gaet hy grollen,
Alle Mans die zyn myn pollen,
Hy kan morren zonder stank,
Dikwyls wel agt dagen lank.
10. Beth die sprak dan tegen Jan,
'k Moet myn hert veropenbaaren,
Myn verdriet is in myn man,
Hy is als een houten Jan,
De g'heele dag zit hy begot,
Boven op zyn Duivekot,
Nog is hy te lui te werken,
En myn kinders wilt bemerken,
Springen op naer een stuk Brood,
Ach! ik leef in groote nood.
11. Tryn zei, myne Annekont,
Komt al meer respect te draagen,
Voor zyn Poesbaerd van een Hond,
En zyn Vogelen klaar en pront,
Als voor Vrouw en Kinders klein,
Daar moet Zaed en Boekweit zyn,
Jagers,Visschers, Vrouweplagers,
Duive-melkers, Wyve-slagers,
Vloekers van 't Canalje goed,
Dat geen Vrouw plaisier aen doet.
| |
[pagina 65]
| |
12. Zatte Wyven van de Kwak,
Zie het is nu twaalf uuren,
Gaet naer huis met pak en zak,
Met uw darmen vol Arak,
Houd uw eer en Faem in huis,
Draegt geduldig daer uw kruis,
Door het klappen en het klaegen,
Krygt ook meenig wyf wat slaegen,
Met de knuppel van de Vent,
Wyve tongen zyn serpent.
|
|