Het nieuw vermakelyke dans-school

Een nieuw lied.

Stem: Als 't Begint.

Ik moet helaes nu van u scheiden,
Een voorwerp van myn min,
Och wat rampen moet ik lyden,

[p. 50]

 

Om het afzyn van myn vrind;

 

Moet ik dan zyn schoonheid derven,

 

Die eerst was myn groot vermaek,

 

Kan ik dan geen troost verwerven,

 

Daer ik in groote Liefde blaek.

 

Aenhoord myn klagt Minnaer,

 

Myn trouw is u bekent,

 

Daerom laet u doch overwinnen:

 

Gy weet dat ik standvastig ben,

 

Maer hoe bitter valt my het schyden,

 

Van myn allerwaerste pand;

 

Maer naer lyden komt verblyden,

 

Als de liefde blyft konstant.

 

Ach wat kan een Meisje hoopen,

 

Als haer alles tegen is,

 

En zy kan geen vreugd meer koopen,

 

Nu de liefde verkeert is,

 

Het is een leeven zonder leeven,

 

En gestaeg een Sterfuur zyn,

 

Twee herten die te zaemen leeven,

 

Moet het scheiden doodlyk zyn.

 

Nu zal ik aen hem gedenken;

 

Zo lang ik denken kan,

 

Aen hem te denken doet my krenken,

 

Want hy is als een Tyran.

 

Maer adieu dan Zielsbeminde,

 

Terwyl de nyd 't geweeten wist,

 

En ik myn leeven moet verslinden,

 

Terwyl myn hoop ten einde is.

 

Hebt dog deernis met myn klaegen,

 

Hebt dog deernis met myn smert,

 

Want ik kan 't niet lager verdraegen,

 

Daer ik van overrompelt wert,

[p. 51]

 

Maer adieu myn tweede leeven,

 

Vaer nu wel myn waerde pand,

 

Maer myn hert is u gegeven,

 

Want ik blyf als nog constant.