Nieu jaar liedekens uyt ghegheven by de retorijck kamer t'Aemstelredam In lied' bloeyende

Vanden jare vyfthienhondert eenentachtentich tot den jare 1608

[fol. A4r]

Een nieuwe jaar-lied,

Op die wijse: Dames qui au plaisont son. Ofte, O grote cracht.

'T godlijck wesen goet // heeft des menschen ghemoet
Met vleesch en bloet // becleet in dit foreest
Die de mensch onvroet // twist in zijn leden voet
Tot zijn onspoet // van vleysch tegen den Gheest,
So dat in onrust minst en meest
Dier leeft bedeest // door aartsche lusten swaar,
Maar God den sulcken van quaalen gheneest
Die zijn woorden vreest // in desen nieuwe Iaar.

Die d'oude mensch treckt uyt, met lust die daar wt spruyt

Wort dan Christi bruyt // en trect den nieuwen aan
So t'Sarpent beduyt, verschut hy zijnen huyt
Soect het eenich cruyt // dat hem verlost van waan,
Die sal van desen Pellicaan
Ghenaad' ontfaan // als een ghetrou dienaar
Dat hy het vleesch den Gheest maeckt onderdaan
En leest onbelaan // in desen nieuwe Iaar.

Maer eyghen wil verblint // die yet geschapens mint

Daar selven bevint // in benaude commer groot
Want de schrift ontbint // wie vleyschelijc is gesint
Dat die hier verwint // int ent tot loon de doot
Die bracht den eersten mensch in noot
Doen lust hem bood // D'appel als een verraar,

[fol. A4v]

 

Hebt hier op acht ghy menschen snoot

 

D eyghen wil verstoot // In desen nieuwen Iaar.

 

 

 

Prince.

 

 

 

Christus ons Eglentier,, In liefd' bloeyende fier

 

Heeft u Drinskens hier // verlost uyt desen strijt,

 

Schuylt onder den banier // van die u cocht so dier,

 

So wordy schier // van eyghen wil bevrijt,

 

Siet dat ghy oock quaa lusten mijt,

 

U hart besnijt // en soeckt dees Middelaar,

 

Elck Spieghelt hem tot zijn eyghen profijt

 

Soo leeft hy verblijt // in desen nieuwen Iaar.

Deughd verheught.