Het nieuwe rommelzootje, te samen-ghestelt van verscheyden nieuwe liedekens, seer vermakelijck om te lezen of te singen. Op nieuws oversien en verbetert

[p. 128]

Pinxter-vreught.

Stemme: O schoonste Personagie.

Tier vry, met ysere Nagelen,
Ontsalighlijck Spoock! en raest in 't Hol der Hellen:
Ja laet Tormenten hagelen,
By 't naer geklanck van Kettingen en schellen:
Want u gebiedt,
Js hier te niet,
U Koninghdom verdweenen,
Als Godes Tolcken,
Met blijdtschap in de Wolcken
Zijn verschenen.

Laet vry den doem-Poel huylen,

[p. 129]

 

Den Af-gront galmt van schrick en helse pijnen

 

Waer sal den Hel-vooght schuylen,

 

Nu 's Hemels Zon ontsluyt sijn Heym-gordijnen?

 

En 't God'lijck Choor,

 

Met glans en gloor,

 

Op Arents-vleug'len flonckert?

 

Ey! zie hem swichten,

 

[A]l schuddend'; en in 't lichten,

 

[H]y verdonckert.

 

 

 

Den Stoel van Godts Erbermen,

 

En 't Heylighdom van Heyligheyt verborgen,

 

Genadigh spreydt sijn Armen:

 

Den Trooster blinkt gelijk den klaren morgen:

 

Hy voert ons aen,

 

Ter Hemel-Baen,

 

Besprenght met roode Drupp'len:

[p. 130]

 

Tot Zoen van sonden:

 

Van banden wy ontbonden,

 

Weeld'righ hupp'len.

 

 

 

Wat herts-tocht blijft beneden,

 

Wie swiert niet op, of wort geen Hemel-Reyser,

 

Mijn Ziel ontspringht de Leden,

 

Ten offer-gaef, gewijt ons nieuwe Keyser,

 

Geen Domp of Zwergh,

 

Maer heyligh Mergh,

 

Des kon ick op-waerts sweven:

 

Ha! 'k sou ten looningh,

 

Mijn selven onsen Coningh

 

Over-geven.