Het nieuwe rommelzootje, te samen-ghestelt van verscheyden nieuwe liedekens, seer vermakelijck om te lezen of te singen. Op nieuws oversien en verbetert

[p. 107]

Harders Liedt, ofte Vrijagie,

Stemme: Belle Iris.

Wie! oyt Minnaer, leeft gerust!
Jn de lente van zijn Jaren,
Met weer-liefd', niet soeckt te parfen,
(Eensaem leven selden lust)
Voelen driften tot het minnen,
Boeren, Harders van 't Velt,
Woelen, door de brant van minnen,
Coningh, Prins, manhaftig Helt.

Eensaemheyt die knaeght, verteert,
Droeve, duyst're eensam' Nachten,
Doen wel na een Weergaed' trachten,
Haer de fantasy af-weert

[p. 108]

 

Met het kriecken van den daeghe,

 

Edoch mijn den slaep ontwaeckt,

 

De naere Echo moet ick vraege,

 

Eensaemheydt sy niet laeckt, Laeckt.

 

 

 

'k Ben in 't Haerlems Bosch

 

Met vermoeyde eenigheden:

 

Godt Jupijn stelt mijn te vreede,

 

Oock ick riep Vrouw Juno aen,

 

Verklaert d'Oogen van u Knechte,

 

Cupido u Kindt der Min,

 

(Oostwaert zit zy Krans' te vlechten,)

 

Van Lauw'rier Blom en Myrthin.

 

 

 

Jn de selfde daegeraet,

 

Hoorde ick een Deuntje zinghen,

 

Mijn ghemoet 'k niet kon bedwinghen,

 

Van haer wesen blijdt gelaet,

[p. 109]

 

Waer deur sy mijn hart ontfonckte,

 

En mijn Ziel mijn Lichaem hoont

 

'k Sach het Guytje lachte lonckte,

 

[d]' Hemel my goetgunstigh toont.

 

 

 

Doen ick naerder by haer quam,

 

Voeghde ick mijn zijd' aen zijde,

 

Mijn jongh Hart verquickt, maeckt' blijde,

 

Jn haer niet als dienst vernam,

 

Jn 't kort soeckt met u te praten,

 

Jck noem u Lief mijn Galathee,

 

'k Sweer u Trouw, nooyt te verlaten:

 

Goden maecken Peys en Vre'e.

 

 

 

Nu mijn Harder ick bemerck,

 

Door 't bestieren van de Gooden,

 

Sy u tot een weer-ga nooden,

 

Maecken door haer Liefd' ons sterck:

[p. 110]

 

By de Goon ick zweer u Amen,

 

En Vrouw Juno by ons blijft,

 

Wel te leven, wel te samen,

 

Liefd' getrouw den Hemel stijft.

Mr. D.N. Noch vreest noch wenscht.