Het nieuwe rommelzootje, te samen-ghestelt van verscheyden nieuwe liedekens, seer vermakelijck om te lezen of te singen. Op nieuws oversien en verbetert
(1670)–Anoniem Nieuwe rommelzootje, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 95]
| |
Toon: Jenne mom belle, Of de kocx Bruyloft.'k Wier Gister ontboden,
Op een zeeck're bruylofs-Feest;
Om dat my den Bruydegom nooden,
Ben ick mee ter Feest geweest
Maer, O! broeck wat was 'er oock
Jn dat Huys een vreemt gespoock,
| |
[pagina 96]
| |
't Wijl het daer so dapper smoockten,
Datmer stickten in de Roock.
Het kwam wat sleghjes,
Dat de Bruydt beschoncken was
Speelnootjes en Speelknegjes,
En Genoden al den bras,
Waeren met 'er heel bela'en,
Want ze kon niet gaen noch staen,
En het was by na op 't tipje,
Dat de Kerck uyt zou gaen.
Den Bruygom baerden
Tegens haer soo bijster sterck
't Scheen ze daer deur wat bedaerden,
Datse raeckte na de Kerck:
Z' hielt 'er wat beschaemt kwansuys,
Stingh soo stil als een Muys,
| |
[pagina 97]
| |
Wijl ze stonden om te Trouwen,
Tot ze weder quamen t'Huys.
Jck was verwondert,
Datze noch soo pret kon sien:
Doe begon men haer in 't hondert,
Veel gelucks in d'Echt te bien:
Daer mit voegden wy ons strack,
[A]l te samen aen den Back;
Mit wy waren neer geseten,
Onsen Bruydegom dus sprack:
't Za! Bruylofs-Gasten,
Yder past te wesen gaeuw,
Wilt maer rijckelijck toe-tasten,
'k Bidje schouwt doch niet te naeuw,
Elck sijn Mondt en handen rept,
't Staet hier voorje op-geschept,
| |
[pagina 98]
| |
Val maer louter aen het schransen,
Soo je lustigh honger hebt.
Wy doe aen 't Eten,
Niemant dochter om de Bruyd;
Want men had 'er schier vergeten:
(t'Wijlse was geloopen uyt,
Op een plaets daer inde Buyrt,
Daer ser kleeren had gehuyrt)
Doch sy quam doe soo bekroosen,
Ofse had de Moor geschuyrt.
Stracks sy 'er schickten
Neffens daer den Bruyd'gom sat;
Waer van ieder soo verschrickten,
Datter niemant schier en at.
Elck sijn Oogen op haer sloegh
d'Eenen tegens d'ander loegh,
| |
[pagina 99]
| |
't Scheen den Honger die vergonger,
[s]'Hadden aen 't Gesicht genoegh.
Doe aen het Kitten:
't Eten raeckten aen een kant;
Gingen by elkander sitten,
Met een Potje in de handt,
Dit wiert dus in 't rondt gebrocht,
Dat eer-langh dat Moutigh-Vocht,
Deel is in de Kruyn geklommen,
Eer s'er hebben om gedocht.
Hier wouw men springen,
Daer sat weer een ander trop,
Die om 't beste wouwe singen,
Maer de Bruydt die heften op;
't Js nou (seyse) vry Gelagh,
Hy! soo meen'gen droevigen Dagh
| |
[pagina 100]
| |
Veur een vrolijcken Avent:
Den een die joockten,
Om te spelen met de Kaert:
d'Ander een Toebackje roockten,
Jn het hoeckje van den Haert:
Gints zat een geselleschap,
Die niet riepen als Tap, Tap:
't Gong 'er louter avontuyrigh,
Op de Bruyloft van Jan Rap.
Elck toonden vreugden,
d'Een die dansten, d'ander zong;
En de derde hem verheughden
Dat het nou zoo vreughdigh gong:
Elbert in een donck're hoeck,
Streelden Baertjes Schortel doeck:
Heynck die gingh een Speel-man halen,
| |
[pagina 101]
| |
Op 't Geselleschaps versoeck.
't Scheen hy niet konde
Vinden, die hy hebben wouw,
Heeft 'er lest noch een gevonden
Want hy kwam met Blinde-Pouw;
Doen scheen eerst het spul volmaeckt,
Hadd' het Vat niet uyt-geraeckt;
'k Meen het hadder nou geschatert,
Maer nou wierdt de Vreught gestaeckt.
Treur niet, wat duycker!
Leg maer elck een Stuyver uyt,
Jck zel Brandewijn met Suycker,
Loopen halen, zey de Bruyd;
't Js oock stracks in 't wercvk gestelt,
't Geldt dat wierd 'er toe-getelt,
Doch ze haeld' omtrent voor d'helft,
| |
[pagina 102]
| |
En behielt de rest van 't Gelt.
Wy doe aen 't scheppen,
Die maer slegs een Lepel kreegh,
Hadje eens de Bruydt zien reppen,
Met een znap was 't Kopje leeg:
Louter gingze hier haer ganck,
Want het was 'er rechte Dranck,
Datse noch ten lange-lesten,
Glad geraeckten van de banck.
Het was ghekloncken,
Eerz'et selver heeft gegist,
En se was soo smoorigh droncken
Datse nergens van en wist;
Ende Bruydegom riep te met,
Speelnoots helpt 'er doch te bedd'
Maer het scheenz' hem niet en achten,
| |
[pagina 103]
| |
Dat zer hebben op gelet.
Hy wou 'er vatte,
Op dat hy 'er boven droegh:
Steyl-oir (riepze) wat zel datte;
En se schopten, en ze sloegh;
Laet me leggen daer ick legh,
'k Legje hier niet inde weg,
Liefste (zeyd' hy) gaet te bedde,
En doet togh het geen ick zegh.
Sy doe aen 't schelden,
En ze greep 'em by de kop:
Hy hem daer-en-tegen stelden,
Ende zmeet 'er dapper op.
Daer was sulck een groot rumoer,
't Huysje sting in rep en roer,
Doe we liepen om te schyen,
| |
[pagina 104]
| |
Viel de Lamp juyst op de Vloer.
O! broeck het gonck 'er,
Doe soo hevig op een slaen:
En we stingen vast in 't doncker
't Wijl het Licht was uyt-gegaen,
Saten onderwijl mekaer,
Met de handen in het haer,
Doe het Lampje wier ontsteeken,
Trock mer weder van elckaer.
Fluckx! houdje Snater,
Zeyd' hy als men 't jou belast.
Maer ze wou doe in het Water
Springen: Doch, men hielt 'er vast
Ze was van 't Spougen so ontijg,
Dat ick schier de walligh krijgh
Als ick denck om 't vuyle Bruytje;
| |
[pagina 105]
| |
Dies ick verder van'er zwijgh.
Al node my van daegh de Bruydegom eens weer,
Ick heb mijn zad al weg, ik kom 'er nou geen meer.
|
|