Het nieuwe rommelzootje, te samen-ghestelt van verscheyden nieuwe liedekens, seer vermakelijck om te lezen of te singen. Op nieuws oversien en verbetert
(1670)–Anoniem Nieuwe rommelzootje, Het–
AuteursrechtvrijStem: Buyten in 't Hout daer staet een Boom.
Edel.
Lestmael als ick uyt wandelen ginck,
Ontmoete my een schone Velt-godin:
| |
[pagina 12]
| |
Jck sprak haer aen met lieffelijcke reen,
Jck sey schoon Lief waer wilt ghy henen treen.
's Antwoorde mijn met goet bescheyt,
Jonckheer tot wandelen ben ick bereyt,
Buyten in 't Hout in 't groene dal,
Daer singht den Nachtegael met bly geschal.
Jck en mijn Lief na haer begeer,
Spanceerden door het Bos heen en weer,
Haer sneeu witt' handen, haer rooder Mont,
Die hebben mijn jongh Hart soo seer door-wont.
De Aerde ontloockte door geur,
Nochtans soo was mijn Lief van al de fleur:
Jck sey mijn Engel, overschoonste Maeght,
Mocht ick den Harder zijn die u behaeght.
Iuff.
Of ick u voor mijn Harder nam,
En het was mijn Papa niet aengenaem,
| |
[pagina 13]
| |
Dan sou het voor u zijn een groot verdriet:
Want mijn Mamma en zoud 't gedoogen niet.
Edel.
Mijn lief vergunt my dit faveur,
Dat ick het u Papa magh leggen veur,
Hy en sal het my geensins tegen-staen,
Het sal u Mamma oock zijn aengenaem.
Al door mijn groote qualiteyt,
Sy sullen daer in wel wesen verblijt,
Dat ick u Ouders aen doe dese eer,
En vragen haer om u Goddinne teer.
Iuff.
Die reden zijn maer ydelheydt,
Waer door soo menigh Goddin wort verleyt,
't Js aen andre Harders wel gebleken schoon,
Die by al de Goden swoeren uyt den Throon.
Edel.
Mijn Lief vertrout ghy dat op mijn,
Dat ick een vals Minnaer van u sou zijn,
| |
[pagina 14]
| |
Liever had ick dat Mars quam uyt den troon,
En my verplette voor u aenschijn schoon.
Iuff.
Monsieur al door u soete min,
Hebt ghy verkregen mijn Hart na u zin,
Daer is de trouw tot een onderpant.
Daer op gaf hy zijn schoon Goddin de hant.
Edel.
De Goden quamen uyt haer Throon,
Waren verblijt om onse Min seer schoon,
En al de Goddinnen zijnder in verheught,
Laet ons t'samen maken groote vreught.
Jck embrasseerde haer met vreught,
Jck sey: Mami nu is mijn hart verheught:
De Goden al speelden met bly geschal,
Dat het klonck door het heele Aerdsche dal.
De Maeghden ende Nimphjes schoon
Ver-eerden daer de Bruydt een Goude kroon,
| |
[pagina 15]
| |
Toen was het daer vol soete melody,
De Nymphies al waren daer over bly.
Doe dese vreugde was ten endt,
Schonck yder een de Bruyt een schoon present:
De Goden al namen een goet af-scheyt,
Wenschte haer geluck tot in der eeuwigheyt.
|
|