Nieu Bossche Geusen lied-boeck

Kermis-Liedt,

Stem: Ianneman en Alemoer.

Lestmael soud' ick te Kermis gaen
Op S. Joannes dagh
Met mijn geselschap onbelaen
En dat alsoo ick plagh
Maer op den wegh
en wast geen deegh
Eer dat ick over quam
Ongenoot,
stiet ick mijn hoot,
'T welck ick seer haest vernam.

Met veel van mijn Soldaten kloeck
Soo quam ick op de baen,

[p. 47]

 

Jck deed' Brederode een versoeck

 

Hy heeft my wel ontfaen

 

Hy schonck my daer

 

Hollantsche Kaes

 

Die my niet wel bequam

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot,

 

Wy bleven daer niet langh.

 

 

 

Prins Hendrick dat is mijn kousijn,

 

Die most ick spreken aen

 

Die schonck my daer de Fransche Wijn

 

En heeft my wel ontfaen,

 

Hy schonck my fier,

 

goet Engels bier

 

Dat viel my veel te strangh,

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot,

 

Wy bleven daer niet langh[.]

 

 

 

De Walen nooden ons te gast

 

Ontrent Princens quartier

 

Sy hebben op ons komst gepast

 

Ten was ons geen playsier

 

Het donderde seer,

 

het was quaet weer,

 

De Wint maeckten ons bangh,

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot,

 

Wy bleven daer niet langh.

 

 

 

Na Engelen trock ick metter haest,

 

Tot aen de Boere Schans,

 

Daer worden ick geheel verbaest,

 

Jck sagh daer weynigh kans

 

Seer krachtig roock,

 

den toeback smoock

 

Daer van worden ick bangh,

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot

 

Wy bleven daer niet langh.

 

 

 

Den Geus heeft my soo wel onthaelt

 

Meer als ick had gedacht,

 

Mijn rechte meening heeft gefaelt

 

Hy heeft op mijn gewacht

 

Hy schonck my veel,

 

het word krackeel,

 

Men songh een vremt gesangh

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot

 

Wy bleven daer niet langh.

 

 

 

Jck magh wederom keeren gaen

 

Met al mijn gantsch gespuys,

[p. 48]

 

Sou ick soo weer te Kermis gaen,

 

Jck blijf veel liever t'huys,

 

't Hollands bancket,

 

was my te vet

 

Ongenoot,

 

stiet ick mijn hoot,

 

Wy bleven nergens langh.