Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught


[Comt Phoebus met u vergulde waghen]
Op de stemme: alst begint. COmt Phoebus met u vergulde waghen, En voert mijn uyt mijn Vaders landt, Daer sullen wy kussen en blussen, Onsen Amoureusen brant. Comt Phoebus uyth het aerdsche dal, Met een van u Goddinnen al Daer en isser niet een soo hooghe van Faem, Die mijnder Goddinne is aenghenaem. Aurora die den dagh verlicht, Met een soo schoon van haer ghezicht, Daer en isser niet een soo hoogh van staet, Die mijnder Goddinne te boven gaet.
[pagina 5]
Wat meende ghy dat ick soo terstont Mijn selven soud gheven tot een vont, U liefde is mijnder niet aenghenaem, Sy isser mijn al te seer in faem. Aenschout het ghevogelte in die lucht, Sy maken gheschal met groot gherucht, Die Nachtegael met sijn stemmetje klaer, Verdrijft mijn melancolyen zwaer. Het Nachtegaeltje daerom zweeft, Als het zijn Gaeyken verloren heeft, Soo vlieghet op eenen soo hooghen tack En sterft daer van groot onghemack. Aen-merckt Princesse mijn lijdens pijn, Om een die niet verhoort mach zijn, Het Tortel-duyfken daerom zweeft, Als het zijn Gaeyken verloren heeft.