Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XIV

Ende hi seide sinen jongheren: Uwe herte en sal niet werden bedroevet, gheloevet in Gode ende gheloevet in mi. Inden huse mijns vader sijn vele woeninghen, eest dat ic u iet te lettel gheseghet hebbe, want ic ga u bereiden de stat, ende eest dat

[fol. 225r]

ic wech ga ende bereide u de stat, ic come anderwerf ende neme u te mi selven, op dat, waer ic ben, ende ghi sijt. Ende waer ic ga, wetti ende den wech wetti. Thomas seide hem: Here, wi en weten, waer du ghees ende hoe moghe wi den wech weten? Ihesus seide hem: Ic ben wech, waerheit ende leven, nieman en comt ten vader dan dore mi. Waert dat ghi mi bekinnet haddet, ende minen vader haddi oec bekinnet. Ende vorwert meer seldi hem bekinnen ende ghi hebtene ghesien. Philips seide hem: Here, toent ons den vader, ende het es ons ghenoech. Ihesus seide hem: Aldus vele tijds benic met u ende en hebdi mi niet bekint, Philips? Die mi siet, ende hi siet den vader. Hoe seghestu: Toene ons den vader? En gheloefstu niet want ic in den vader, ende de vader es in mi? De waerde de welke ic u spreke, en sprekic niet van mi selven, ende de vader, blivende in mi, hi werket de werke. En gheloefdi niet want ic in den vader, ende de vader in mi es? Anders neen, gheloe\vet

[fol. 225v]

dore de werke. Amen, amen segghic u: Die in mi gheloevet, de werke de welke ic doe, ende hi salse doen, ende meerre dan dese sal hi doen, want ic ga ten vader. Ende so wat ghi eyschet den vader in minen name, dat salic doen, op dat de vader glorificeret werde in den sone. Sowat gi biddet in minen name, dat salic doen.

Eest dat ghi mi mint, houdet mine ghebode, ende ic sal den vader bidden ende hi sal u gheven enen anderen troestere, dat hi met u blive in ewecheit, den gheest der waerheit, den welken de werelt niet ontfaen en mach, want si en siet hem niet noch en weet hem niet, maer ghi bekint hem, want hi sal bi u bliven ende hi sal in u sijn. Icken sal u niet weesen laten. Ic sal comen te u. Noch lettel, ende de werelt en siet mi stappans niet, maer ghi selt mi sien, want ic leve ende ghi selt leven. In dien daghen seldi bekinnen want ic ben in minen vader ende ghi in mi ende ic in u. Die mine ghebode hevet ende diese behoudet, hi eest, die mi mint, ende die mi mint, hi sal werden ghemint van minen vader ende ic

[fol. 226r]

sal hem minnen ende ic sal mi selven hem oppenbaren. Judas seide hem, niet die ghene Scaryoths: Here, wat es ghesciet, want ghi u selven ons sijt oppenbarende ende niet der werelt? Ihesus antwerde ende seide hem: Sowie mi mint, hi sal houden mijn sermoen, ende mijn vader sal hem minnen ende wi selen te hem comen ende wi selen bi hem woeninghe maken. Die mi niet en mint, hi en houdet mine sermone niet, ende dat sermoen, dwelke ghi ghehoret hebbet, en es niet mine, maer sine, die mi sendde, dies vader.

Dese benic u sprekende bi u blivende, maer de troestere, de heileghe gheest, den welken de vader sendden sal in minen name, hi sal u leren alle dinc ende raden u alle de welke ic u gheseghet hebbe. Ic late u vrede, ic gheve u minen vrede, niet hoe de werelt ghevet, en ghevic u. Uwe herte en sal niet werden gheturbeert noch en sal hem niet verbloden. Ghi hebt ghehoert want ic seide u: Ic ga ende come te u. Waert dat ghi mi minnet, seker ghi soudt verbliden, want ic ga ten vader, want de vader es meerre dan ic. Ende

[fol. 226v]

nu seide ict u, eer dant ghesciet, dat ghijs gheloevet alset ghesciet sal sijn. Stappans en salic niet vele met u spreken, want de prince derre werelt comt ende in mi en hevet hi twent, maer op dat de werelt bekinne, want ic den vader minne, ende alsoe mi de vader ghebot gaf, alsoe doe ic. Staet op, gawi henen.