Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 3

Nieuwe-Iaer-Liedt,

Op de Wijse: VVilt my niet straffen Heere.

1. HEt zaet der vruchtbaerheden

Ons belooft, heeft vertreden,
't Serpent syn listen quaed:
Want hy is nu gheboren
't Welck ons langh was te vooren
Voorseyt door Godes Raed.

2. De Harders op den Velden

Haer Schapen 'snachts verselden,

[fol. A8v]

 

Met een gherust ghemoet

 

De claerheyt Gods verresen

 

Bracht haer in groote vreesen,

 

Maer 't was voor 't suer, het soet.

 

 

 

3. Godts Enghel tot haer seyde

 

Vreest niet, ick u gheleyde

 

Op 't spoor en rechte pat:

 

Want waerom wildy suchten,

 

En bevreest voor my vluchten,

 

Gaet heen in Davids stadt.

 

 

 

4. Daer sult ghy sien ghebonden,

 

In doecken vast bewonden

 

V Heylant, Soen, en Heer.

 

Daer leyt hy in een Kribbe,

 

Een Rib van onse Ribben,

 

Die u comt tot bekeer.

 

 

 

5. O Prins laet ons nu soecken,

 

Dat wy ons Leen vercloecken

 

Voor dees tijt, en hier naer

 

Laet d'Yver ons behouwen,

 

Dat onse sond' ons rouwe

 

Van't ou, int Nieuwe Iaer.

Gheen quaet met quaet vergelt.