Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 3

Nieu-Iaer-Liedt,

Op de Wijse: O schoonste Personagie.

1.VErdoolde wereltsheden,

Wiens schoonheyts glans is cierlijck int aenschouwen,
Vw' onghebonden zeden
Verblinden ons door al te licht vertrouwen:
Hoe langh sult ghy//met heerschappy
De menschen dom verdwasen?
Die door't vermaken//soo diep in wellust raken,
Datse rasen?

2. V schichten seer fenynich

Soect ghy den mensch vermomt int hert te pricken
Soo dat ghy hem verdwynich
Doet in de gloet van d'helsche brant versticken.
V blijheyt, och! is valsch bedroch,
En doet den mensche vallen.
V loose treken, syn bitter in't opbreken
Als de galle.

[fol. A7v]

 

3. Wijckt van de Werelt prachtich,

 

Staet af van prael, o mensch! die leyt verduystert

 

In hoverdy amachtich,

 

Met boose afgunsts banden vast ghekluystert.

 

Vernieut 't is tijt//het oud' verslijt,

 

Leght af u snoode daden:

 

Ghy wert van sonden//in't nieuwe jaer ontbonden

 

Van het quade.

 

 

 

4. Wilt Syons Bruyt aenvaerden,

 

De morgen-Ster van eeuwicheyt verkoren,

 

Ghesonden op der aerden,

 

Israels pronck uyt Davids zaet gheboren.

 

Dien grooten helt//die met ghewelt

 

Den duyvel heeft betreden.

 

Zijn Godheyts krachten, geluckelijc ons brachten

 

Heylsaem vreden.

 

 

 

5. Dees volheyt van ghenaden,

 

Sent Iehova in d'Hemel hooch gheseten.

 

O mensch! wilt niet versmaden,

 

Noch door verzuym dit achteloos vergeten.

 

Ach ware Christi! niet meer en twist,

 

Laet ware YVER groeyen:

 

Soo sal 'tGheloove//u quade lust verdooven,

 

En besnoeyen.

[fol. A8r]

 

6. Laet ons dees Prins ontmoeten,

 

Zijn jock is soet en lieffelijck te draghen:

 

Danck-offert voor zijn voeten.

 

Doet ware boet met een ghemoet verslaghen.

 

Dit is het pat//o mensche! dat

 

Ons inde laetste tijden,

 

Voor Godes tooren//seer schrickelijck om hooren

 

Sal bevryden.

T. Hertogh.

Yvert nae't recht.