Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 2

[fol. B1v]

Nieuw-Iaar-Liedt.

DE gulde VVereldt trou,
Lieftallich sonder rou
VVas vry, oprecht en goedich.
Daer nae de Silv're quam,
Die doen vvat lagher clam,
In deuchd' en liefde gloedich.

De koop're VVerelt gaet

Aennemen strijdt en haet
En onbequame vvercken:
Maer nu de ys're is
Soo bitsich en onvvis,
dat 'tquaet niet meer kan stercken.

Nu leeft bedroch, ghevveldt,

Oproer die is te veldt,
Met valscheydt, giericheden.
Den mensch hem selven doot
In sonden bloedich root,
zijn vvy deur gruvvel heden.

Ons schricket, bangh en naer,

Als vvy het doots ghevaer
Bemercken door ons vallen.
En om de vvech soo steyl
Is sorchteloos onveyl

[fol. B2r]

 

Te vinden voor ons allen.

 

 

 

VVy menschen weten, och!

 

Dat vvy nu, nimmer, noch

 

Ons selleven bevryen:

 

Maer dat Godt uyt ghenaet

 

Ons comen moet te baet

 

En helpen uyt sond's lyen.

 

 

 

Gheliick hy doet siin soon

 

Neer sent uyt Hemels troon

 

Om ons salich te maken,

 

Sijn beecken vloeyen klaer

 

Daer wy nu connen naer

 

Godes begheeren haken.

 

 

 

Vernieuvven laet ons dan

 

Het hert, en nemen an

 

Een nieuvv gheboren leven.

 

Looft Vader, Godt en Zoon

 

Die duyvel, hel gaet doon,

 

En ons siin riick vvil gheven.

Weest milt.