Het nieuwe vermeerderde groote harpje
(1703)–Anoniem Nieuwe groote harpje, Het–
AuteursrechtvrijStem: Nu leef ik in 't verdriet.
Ouderd.
O Boose domme Jeugt!
Hoe leeft gy soo verblint,
Dat gy in 't quaet verheugt,
| |
[pagina 82]
| |
En 't goede niet bemint?
Het sal u wesen leet
Als gy voor 't Oordeel staet,
Maer dan, maer dan, maer dan,
Sal 't wesen veel te laet.
Jeugt.
Seg ouderdom waer deur
Dat gy my so versmaed?
Gy brengt my in 't getreur,
En segt van my veel quaed;
Laet my doch hooren eens
De oorsaek, of waerom
Dat ik, dat ik, dat ik,
Boos ben, en daer toe dom.
Ouderd.
Vol dertelheyd seer boos
Leeft gy ongemaniert,
Vol hoovaerdy godloos
| |
[pagina 83]
| |
En meer quaed gy hantiert:
't Schijnt dat gy niet en denkt
Op Christus of sijn Leer;
Meent gy, meent gy, meent gy
Te sterven nimmermeer?
Jeugt.
Neen, ik dat niet en meen,
Waer ik so oud als gy,
Ik soude wel bereen
Al om te sterven my;
Maer ik ben jonk en sterk,
'k En sal noch sterven niet,
Daerom, daerom, daerom
Maek ik noch geen verdriet.
Ouderd.
O Jeugt! u niet te seer
Verlaet op u jonkheyt,
| |
[pagina 84]
| |
Want als 't belieft den Heer,
Gy haest ter neder leyd:
Gelijk als eenen Bloem,
Die heden bloeyt seer mooy,
En die, en die, en die,
Morgen vergaet als hooy.
Jeugt.
't Is waer soo gy vertelt,
Ons leven is onwis,
Gelijk een Bloem op 't veld,
Die seer haest vergaen is,
Maer soude ik altoos
Daerom peynsen soo veel,
Mijn vreugt, mijn vreugt, mijn vreugt,
Soude verdwijnen heel.
Ouderd.
Gy zijt verblint voorwaer,
Door 't achterdenken kleen,
| |
[pagina 85]
| |
't Sal u leet zijn hier naer,
Wilt gy van 't quaet niet scheen,
Want God sal u dan doen
In die eeuwige pijn,
Daer sal, daer sal, daer sal,
Knersing der tanden zijn.
Jeugt.
Ik wil my nu voortaen
Tot goet bereyden wel;
Om niet te moeten gaen
Al in de pijne fel:
Ik worde seer bedroeft
Als ik dat overpeys,
Adieu, adieu, adieu,
Tot op een ander reys.
Ouderd.
Oorlof Jeugt, en wilt doch
| |
[pagina 86]
| |
Niet vertrekken het goet,
En wilt niet beyden noch,
Maer terstont boete doet,
Bereyd u nu tot deugt,
En het quade mijd:
So sult, so sult, so sult
Gy eeuwig zijn verblijd.
|
|