Het nieuwe vermeerderde groote harpje
(1703)–Anoniem Nieuwe groote harpje, Het–
AuteursrechtvrijStem: Vader ons in Hemelryk.
ONtfermt u Vader over my,
Ik ken dat ik een sondaer zy,
Ik heb gedwaelt ende gesneeft,
Na uwen wille niet geleeft:
Ik bid u Vader, my verhoort:
O Heer! mijn sonden zijn so groot.
| |
[pagina 22]
| |
Ik was noch jong en onbedacht,
Ik heb u geboden niet geacht,
Gelijk ik schuldig ben te doen,
Dus wil ik my tot deugden spoen:
Ik bid u om genadigheyt,
Verleent my uw barmhertigheyt,
Na de boosheyt heb ik gehoort,
En u, mijn Vader, heel verstoort,
Dus wilt my in genaed' ontfaen,
En laet my niet verlooren gaen:
Maer geeft my toch volstandigheyt,
Tot mijner zielen zaligheyt.
Gy hebt geleden Heere goet,
Aen 't kruys gestort u dierbaer bloet,
Om my te verlossen uyt den noot,
| |
[pagina 23]
| |
Aldaer ik lag in sonden dood!
O Heer! door uw genadigheyt,
Uw Rijk zy my doch toe-bereyt.
Lucas vijve daer staet het bloot;
Dat God niet wil des Sondaers dood;
Maer datse hun bekeeren fijn,
So wil hy haer genadig zijn;
Maer gaen sy in haer sonden voort,
So blijft gy, Heer, op haer verstoort.
Ik roep u aen, O Heer, alleen,
U komt de eer, en anders geen;
Weest doch, O Heere, niet verstoort;
Al zijn mijn sonden zwaer en groot:
Laet my doch niet bezijden gaen,
Als ik voor u oordeel sal staen.
| |
[pagina 24]
| |
Gy sult scheyden, O Vader soet,
De quade menschen uyt de goe';
Tot de goe' sult gy spreken fijn:
Komt gy nu, d'uytverkooren mijn,
Ende besit mijns Vaders Rijk,
't welk u bereyd is eeuwelijk.
Tot de qua sult gy spreken, Vliet
Van my, want ik en ken u niet;
Gy en hebt mijn Woord niet geacht,
En mijnen wille niet volbracht:
Dus vlied van my in korten stond
Al in den diepen helschen grond.
Aensiet, O Heer! mijn groot ellend;
Uw barmhertigheyd over my wend,
Na uwen Vaderlijken aerd,
| |
[pagina 25]
| |
Houd my, O Heer, voor geen bastaert;
Aensiet my voor u Kind bequaem,
So mag ik zijn een Erfgenaem.
|
|