Het nieuwe vermeerderde groote harpje



[pagina 7]
Avond-gesang.
Stem: Wilhelmus van Nassouwe. GElijk de nacht de dagen Gestadig volgen na; Na 't Sonneschijn de vlagen, De smert op wellust dra, So hebt gy, Heer, de tijden Dus aerdig afgedeelt, Dat blijdschap, en weer lijden, Daar door wierd afgebeeld. Nu is den dag ten eynde, De donk're nacht genaekt: Heer, wilt u tot ons weynden, En onse rust volmaekt.
[pagina 8]
Nadien so mensch als dieren Zijn in den nacht bevreest; Wilt dan ons slaep bestieren Met uwen goeden Geest. Uw Eng'len, 's Hemels boden, Laet doch ons Wachters zijn; Op dats' in alle noden Verquikken onse pijn; Op dat geen slaep der sonden, Maer eene heyl'ge rust, Werd in ons ziel bevonden, Vol wakkerheyd en lust. Vergeeft daerom ons sonden Die daeg'lijks zijn geschied, Verbergt die in u wonden;
[pagina 9]
O Heer! gedenktse niet. Omschauw ons met uw vlerken, En schenk ons uw gena, Op dat wy mogen merken Uw goetheyt vroeg en spa. En als ons glas verlopen, Des levens draet snijd af, Dat wy dan niet wanhopen, Noch blijven in het graf: Laet ons in Christo leven, Dat wy ter blijder dag, Ons in die vreugd begeven, Die noyt geen oog en sag. Hier op so rust, O ziele, En slaept in Gode stil,
[pagina 10]
Die sal de dood vernielen, Na sijn almachte wil: Want sluymeren noch slapen, Bevangt hem nimmermeer. Dus grijpt 't geloovig wapen, En rust in God den Heer.