Het nieuwe groote harpje
(ca. 1690)–Anoniem Nieuwe groote harpje, Het–
Auteursrechtvrij
[pagina 134]
| |
Stemme: Psalm 68. Staet op Heer, &c.Siet Christus onsen Vorst en Helt,
Die Leeuw uyt Iuda van gewelt!
Waer voor de doodt moest zwichten,
Wanneers hem in haer kaecken sloot:
Maer hy verkrack de Hel en Doodt,
Door 't wencken van zijn lichten.
Waer is dijn prickel en dijn zeeg'
Als Christus d'overwinningh kreegh?
Ghy hel en doodt most vresen:
U Grendels heeft hy afgeruckt,
De hel en doodt te onderdruckt,
| |
[pagina 135]
| |
Dus mensch wilt vrolijck wesen.
U Tranen heeft hy af gevaeght,
Van die noch in u sonden laeght,
En u is weer verscheenen:
Heeft veertigh dagen u geleert,
Met u gegeten en verkeert,
Getoont sijn vleesch en beenen.
Om soo het ongeloovig hert,
Dat noch in ongeloof verwert,
De waerheyt aen te togen:
En dat hy waerlijck was de geen
Die doodt was, en nu weer verscheen
Voor aller menschen oogen.
Hy leerd' haer Godes trouw verbont,
En hoe hy, door beloft gegront,
| |
[pagina 136]
| |
Sou 't Koninckrijck aenvangen,
Dat hy hun, zijnde nu bedeest.
Toe senden sou sijn Heyl'gen Geest,
In overvloet erlangen:
En dat souden tuygen zijn,
Sijn Woort in daedt, en niet in schijn,
De Werelt uyt te spreyden:
En souden van Iudea aen,
Des Werelts kreyts rontomme gaen,
En sijn Leere verbreyden.
Als hy dit alles had verhaelt,
Een Wolcke uyt den Hemel daelt,
Die hem heeft op genomen,
En voor hun oogen wegh gevoert:
Hier stonden sy als gants beroert,
| |
[pagina 137]
| |
Vol achterdocht en schroomen:
Terwijl sy staerden Christus na,
Soo stonden twee in wit gewaet
Aen haer zijd', en seyden,
Die Christus die ten Hemel vaert,
Die suldy namaels sien verklaert,
Gelijck hy van u scheyde.
O Heer! die nu ten Hemel vaert,
Wilt ons Lichamen gantsch bezwaert,
Met u ten Hemel voeren,
Op dat wy door oprechte boedt,
Deelachtigh zijnd' u eeuwigh goedt,
Geen quaet ons mach beroeren,
Wilt Heer ons Vleesch in vrolijckheyt,
Omkleeden met d'onsterflijckheyt,
| |
[pagina 138]
| |
Dat wy met u verrijsen,
En ons verklaren met die vreught,
Der Engelen,
Dat wy met geneught,
U eeuwigh mogen prijsen.
|
|