Het nieuwe groote harpje

Een Geestelijk Liedeken, van de Geboorte onses Saligmakers Iesu.

Stemme: Alst begint.

Een Kindeken is ons gebooren,
In Bethlehem,
Des had Herodes Tooren,
Dat scheen soo wel aen hem.

Drie Coningen uyt Orienten,

Quamen te Ierusalem,
Sy vraeghden waer was gebooren,

[p. 120]

 

De Coninck der Ioden,

 

Wy sagen in Orienten

 

Sijn sterre staen,

 

Wy komen om hem te aenbidden,

 

Dat kleyne Kindekijn.       Een, etc.

 

Doe Herodes dat vernam,

 

dat het Kindeken gebooren was,

 

Hy wert Toornigh ende gram,

 

En hy ontsagh hem das,

 

Dat hy verliesen soude,

 

Sijn Rijck was groot,

 

Hy docht, hoe hy mocht brengen,

 

Dat Kindeken ter doot.

 

Hy vraegde met haestigheden,

 

Waer dat kleyne Kind gebooren was;

 

Te Bethlehem binnen der stede,

 

Soo was dat men daer las,

 

Daer is gebooren den Heere,

 

Der Heeren groot,

 

Die ons sal verlossen

 

Van den eeuwigen doodt.       Een, etc.

[p. 121]

 

Herodes sprack tot den Vroede,

 

Gaet heenen en soeckt dat Kind,

 

Met alsoo grooten hoede:

 

Men seyt dat hy is Coninck,

 

Coninck boven alle Coningen,

 

Soo is hy fijn,

 

Men seyt hy sal bezitten,

 

Dat Rijcke van mijn.       Een, etc.

 

Als ghy dat hebt gevonden,

 

Soo keert dan weder tot mijn,

 

In alsoo korten stonden,

 

En segget my waer dat zy:

 

Ik soud' het alsoo geern aenbidden,

 

Dat kleyne Kindekijn,

 

Het heeft 'er alsoo seer doorsneden dat herte van mijn.

 

Maer also die Coningen quamen,

 

Buyten Ierusalem,

 

Met vreughden sy vernamen,

 

Die sterre staen voor hen,

 

Tot dat sy blijdelijck vonden,

 

Dat soete Kinde-

[p. 122]

 

kijn,

 

In Linne doecxkens gewonden,

 

By de liefste Moeder fijn.       Een, &c.

 

Drie Koningen daer aenbaden,

 

Dat kint van dertien dagen oud,

 

Sy offerden met waerdigheden,

 

Myrrhe, Wieroock ende Gout,

 

Dat dede sy daeromme,

 

Want het was een Heere groot

 

Al sagen sy om end' omme,

 

Van alle haer haven bloot.       Een kindeken, &c.

 

Des nachts als sy slapen wouden,

 

Quam de Engel Gods tot hen,

 

Dat sy niet keeren en souden,

 

Al door Ierusalem,

 

Maer door een ander wege,

 

Alsoo sijn sy gekeert,

 

Al na haer Coninkrijcke,

 

Soo ons de Schriftuer leert.       Een, &c.

 

Nu bidden wy desen Kinde,

 

Dat Iesus is genaemt,

 

Dat hy ons wilde bringen,

 

Hier bo-

[p. 123]

 

ven in dat soete Land,

 

Daer hem de Engelen leren,

 

Tot aller tijd dat gunne ons God den Heere,

 

Der Heeren gebenedijd.       Een, etc.