Het nieuwe groote harpje
(ca. 1690)–Anoniem Nieuwe groote harpje, Het–
AuteursrechtvrijStem, O eenigh voetsel van mijn jeught!Wat sie ick hier rontom mijn staen?
Wat sie ick hier al wonder aen?
| |
[pagina 110]
| |
Ick moet God den Schepper loven
Die 't so heerlijck schiep van boven:
Hier is son hier is maen, hier is logt, hier is light:
Het ghestern, het gedraey en geswaey, in 't gesigt,
Door de macht, en de kracht, van Gods hand,
'k sie de Aerd, het geboomt, en het Kruyd, en het gras,
'k Sie de vrucht, en 't lof, en 't gespruyt, en 't gewas, De vruchtbaerheyd van 't Land: En roept uyt hert en mond,
Uyt een verheughde grond,
Hoe sal ick mijnen Schepper loven,
Die 't soo cierlijck schiep van boven?
Hoe lacht my dese Lust hof aen:
Ia 't is ons allen onderdaen,
Want ik sie voor
| |
[pagina 111]
| |
mijn oogen sweven,
In een fris en jeugdig leven
Ey hoe geel ey hoe groen,
ey hoe blau ey hoe wit
Ey hoe geel, ey hoe groen,
ey hoe bruyn, als een git;
'k Sie d'Appel, en Peer, en Lemoen:
'k Sie de noot, 'k sie de kers, 'k sie de vijg en de druyf,
'k Sie sala, 'k sie het moes, en het kruyt tot de struyf,
'k Sie de Pruym, Abricoos en Citroen;
Veel Terwe en een gebloos.
Van Lely, Bloem en Roos,
Van ruyckende Kruyden voor de zinnen,
Wie sou dit doch niet beminnen.
Hoe weeldrig praelt dit soet gediert,
Dat dus voor onse oogen zwiert,
En met vriendelijck gewemel,
Tiert soo fris op dees Aertsche Hemel:
siet het paert by de stier, en de leeu by het schaep,
| |
[pagina 112]
| |
Siet de Wolf by het Lam, en de Vos by den Aep,
De Beyr by den Oliphant,
Siet de Swaen by de gans, en de struys, Papegay:
Siet de haen by de hen, en de Uyl by de Kraey
De Vischjes aen het strant,
Hoe tierigh yder springht:
Hoe 't Nachtegaeltje zinght:
En dits tot nut van arme menschen,
Wat soud' men doch meer konnen wenschen!
Maer noch soo was 't voor my verdriet,
En had ick nu mijn Aefjen niet,
Die my Godt uyt mijn Rib heeft gegeven,
Tot vermeerdringe van onse Neven:
Hier is liefd', hier is vree, hier is lust, hier is vreught,
't Is vol hoop vol gheloof, 't is vol troost en geneugt.
Wat een heerlijck Paradijs,
| |
[pagina 113]
| |
Daer noch haet, daer noch twist, daer noch nijdt,
Noch krakeel, daer noch sorg, daer noch vrees schuylt in 't vrolijck Prieel,
Maer alleen Gods eer en prijs.
O wat een wonder werck!
Is dees Aertsche Kerck,
Godt wil daer in ons Houw'lijck zeg'nen,
En met sijnen dauw bereeg'nen.
|
|