Het nieuwe groote harpje

Salomons eerste Oordeel.

Stemme: Ik ginck op eenen morgen.

Doen David was getreden,
doots paen die Yder vreest
Heeft Salomon gebeeden
Om Godes wijse Geest:
Het welk hy heeft van Godt ontfaen
Want voor of naer sijn tijden
Noyt wijser is ontstaen.

Geen Koning heeft cententie

Voor eerst als dees gedaen,
Twee Hoeren maken mentie
Vangen haer klachten aen:
Heer Koningh let wat is gheschiet,
Te nacht waren wy t'samen,
Waer door ons quam verdriet

't Is drie dagen geleden,

Dat wy verlosten bey,
Dees Vrou door dottigheden
Te nacht haer kind door ley,
Ik lag seer soet en sagt en sliep
Maer als sy wordt wacker,

[p. 76]

 

Haestigh van 't Bedde liep.

 

Sy met behendigheden,

 

Vat aen haer doode Kindt,

 

Komt na mijn Bed toe treden

 

Ga neemt mijn Soon bemint

 

Sy leydt het op haer Bedde neer,

 

Haer doodt ghelegen Schaepje,

 

Dat brengtse mijn doen weer.

 

Door Moederlijk medogen

 

Als mijn de slaep ontgingh,

 

Met half beslooten oogen,

 

Voeld ick verandering;

 

Ik stack de Lepel int Kindt sijn mont,

 

Ik schrickte! en riep seer luyde

 

Doe ik mijn Kindt doodt vondt.

 

Door de Son klom na hooge,

 

En ons den Dagh verscheen,

 

Ick sagh ick was bedrooge,

 

Ick riep waer wilje heen?

 

O Diefegh! van mijn vlees en bloet.

 

Doods schrik ghy op my jaget,

 

Mijn Kind ghy geven moet.

 

Maer sy gelijck onsinnigh

 

Gaet deugdens spoor voorby;

 

Roept, Raest, en toont haer vinnig,

 

En houdt het kindt van my,

 

O wijse Vorst! let op mijn klacht,

 

Doet gy mijn kindt weer geven,

 

Dat sy stal dese nacht.

 

De andere Vrouw daer tegen

 

Sprack Heer het is so niet,

 

Haer kindt is doodt gelegen,

 

Dit is het mijne siet

 

Het is het uwe seyt d'ander weer

 

Het mijn is noch int leven,

 

U kindt leydt voor u neer.

[p. 77]

 

Den Coning geeft antwoorde,

 

Ghy strijdt hier tegen een,

 

d'Een seydt het kindt uw hoorde:
De ander seydt weer neen.

 

't Sa haelt een zwaerd scherp snijdend wel,

 

Deelt 't levend in twee stucken,

 

Elck de helft hebben sel.

 

De Moeder van het levend

 

Die hoort dit Vonnis aen:

 

Zy buyght voor hem al bevendt,

 

Ick wil van 't kindt afstaen,

 

Het is 't hare maer niet het mijn,

 

Laet haer kind levend blijven,

 

Ik wil geen Moordster zijn.

 

De ander snode spinne,

 

Verheughde door dit Woordt,

 

Sprak: laet hem maer beginne:

 

Yder de helfte hoort;

 

Het kind ist uw noch 't mijne niet;

 

Waer uyt dees wijsen Coning,

 

Den rechten Moeder siet.

 

Men hoort den Coningh spreecken,

 

Het eerste vonnis daer,

 

Zijn wijsheyt heeft gebleecken,

 

Hy geeft het Kindt aen haer:

 

Hy seydt o Vrouwe!

 

Daer is u kindt,

 

Gy sult het levend houwe,

 

'k Weet gy de Moeder bint.

 

Dit Oordeel is gepreesen,

 

Vermaert door het gantsche Landt,

 

Elck gingh den Coning vreesen,

 

Sagen dat Godes handt,

 

Hem had begaeft met wijsheydt groot,

 

Sijn wijsheyt is gebleecken,

 

Tot 't eynde van sijn doodt.