Het nieuwe groote harpje

[Wil yemand offer van Gebede]

Stemme: O Kersnacht schoonder &c.

Wil yemand offer van Gebede,
Ter saligheyd aen God bestede,
't Is nodigh dat hy sich bereydt,
Sich selven wel te leeren kennen,
Om die gewoonte te ontwennen,

[p. 47]

 

Die hem van 't rechte bidden leydt.

 

Die mensch, gewoon zijn lust te maecken,

 

In lust van tijde[l]ijke saken,

 

So veer in zijne lusten malt;

 

So dat hy sich vervreemt van reden,

 

En door die qua gewoonlijkheden,

 

Tot in nootwendigheyt vervalt,

 

Nootwendigheyd en aertsche lusten,

 

Belet de Ziel in God te rusten,

 

Dies moet gewoonte aen d'een zy;

 

Wie God met bidden wil verwecken,

 

Die moet het hert de lust ontrecken,

 

Van alle Lichaems leckerny.

 

Het vleesch moet vasten en oock waken,

 

't Gebed dat moet my vleugels maken,

 

Waer mee dat het ten Hemel vlieght,

[p. 48]

 

't Is niet genoegh den Heer gebeden,

 

't Gebedt vereyscht bequame leden:

 

Wie niet wel blo sijn ziel bedrieght.

 

Also he[t] vasten is van node,

 

Behaeght ook aelmoes aen Gode,

 

Waer door de ziele wort ghekroont,

 

God seyde gelijck men vint beschreven

 

Het minste in mijnen Naem gegeven,

 

Sal ick niet laten ongeloont.

 

God sal sich over die ontfermen,

 

Die mild' en gunstig is den Armen,

 

En deelt van 't weynig dat hy heeft,

 

Ia zaligh is zoodanigh leven,

 

't Geen weynig is van God gegeven,

 

En nochtans van sijn weynig geeft.