Het nieuwe groote harpje

[p. 20]

[Ontfermt u Vader over my]

Stemme: Onse Vader in Hemelrijck.

Ontfermt u Vader over my,
Ick ken dat ick een Zondaer zy,
Ick heb gedwaelt ende gesneeft,
Naer uwen wille niet geleeft;
Ick bid u Vader my verhoort,
O Heer! mijn sonden zijn so groot.

Ick was noch Ionk en onbedacht,

En heb u Gebot niet geacht,
Gelijck ick schuldigh ben te doen;
Dus wil ick my tot deugden spoen,
Ick bid u om genadigheydt,
Verleent my u barmhertigheydt.

Na de boosheyt heb ick gehoort,

En heb o Vader! u verstoort,

[p. 21]

 

Dus wilt my in genaed ontfaen,

 

En laet my niet verlooren gaen,

 

Maer geeft my doch volstandigheyt,

 

Tot mijner zielen zaligheyt.

 

Gy hebt geleden Heere goet,

 

Aen 't Kruys gestort u dierbaer bloedt,

 

Om my te lossen uyt den noot,

 

Al daer ick lagh in sonden doodt:

 

O Heer door u genadigheydt,

 

U Rijcke my doch toe bereydt.

 

Lucas vijve daer staet het bloot,

 

Dat God niet wil des sondaers doot,

 

Maer datse hun bekeeren fijn:

 

Soo wil hy haer genadigh zijn:

 

Maer gaen sy in haer sonden voort,

[p. 22]

 

Soo blijft de Heer op haer verstoort.

 

Ick roepe o Heer u alleen,

 

U komt de eer en anders geen;

 

Weest doch O Heere niet verstoort,

 

Al zijn mijn sonden zwaer en groot,

 

Laet my doch niet bezijden gaen,

 

Als ick voor u oordeel sal staen,

 

Ghy sult scheyden o Vader vroe,

 

De quade Menschen uyt de goe,

 

Tot die soo sult ghy spreken fijn:

 

Koomt al gy Uytverkooren mijn,

 

Ende besit mijns Vaders Rijck,

 

't Welck u bereyd is eeuwiglijck.

 

Maer tot de quade spreeckt gy, vliet

 

Van my, want ick en ken u niet,

[p. 23]

 

Ghy hebt mijn woorden niet geacht,

 

En mijnen wille niet volbracht,

 

Dus vlied van my in korten stond,

 

Al in den diepen helschen grond.

 

Aensiet o Heer mijn groot ellent,

 

U Barmhertigheyd tot my went,

 

Na uwen Vaderlijcken aert,

 

Hout my o Heer voor geen Bastaert,

 

Aensiet my voor u Kind bequaem,

 

So mach ick zijn een Erfgenaem.