De Nieuwe Domburgsche speel-wagen

vermeerdert met de Nieuwe Vlissingsche tyd-korter of Verbeterde snaakje

[p. 67]

Een Afscheid Lied van een Jonkman die na Oost-Indien ging, en van zyn Liefste een minnelyk afscheid nam.

Stem: Adieu myn Vriendin.

Aurora brengt dien klaren dag,
Ryst op myn Lief wilt wekken,
Want ik moet vertrekken,
Hier baet geen geklag:
Den ligter leid wild hooren,
Aen den Boom met vlyd,
Koomt brengt my aen de toren;
't Is nu moytjes tyd,
Weent niet; maer weest verblyd.

Hoe zou ik kunnen zyn verblyd,

Daer gy gaet henen zwerven,
Wie weet hoe menig werven,
Naest de dood gy zyt,
Men zal u moeten missen,
Mogelyk komt de dood:
Dan smyt men u voor de vissen:
En dan leef ik in nood,
In angst en droefheid groot.

De dood die volgt ons over al,

Niemand is hier geseten,
Die van te voren kan weten,
Waer hy sterven zal:
't Is altyd droevig scheiden,
Lief gunt my maer een bee;
Dat ik u mag geleiden,
Door de woeste zee:
Lief laet ik varen mee.

[p. 68]

 

Schoon kind dat voor u niet en past,

 

Dat gy zou door de baren,

 

Na Oost-Inje varen,

 

Daer de peper wast,

 

Myn lief houd op met klagen,

 

Droogt uw tranen-vloed:

 

Gy zult in korte dagen,

 

Door een brief vol moed,

 

Uan my worden gegroet.

 

Schoon kind als 't aers niet wesen kan,

 

Zoo wil u God behoeden,

 

Op Neptunus vloeden,

 

Draegt u als een Man:

 

Borias laet zyn winden,

 

Blasen na uwen zin;

 

Dat gy havens moogt vinden,

 

Daer gy om gewin,

 

Haest hoop te komen aen.

 

'k Hoop wy vinden nog wel een Ree:

 

Maer eerst moeten wy zeilen,

 

Wel drie duisend mylen,

 

En drie hondert mee:

 

Dan varen wy met lusten,

 

Al na Batavia,

 

Na d' een of d' ander kusten,

 

Met ons Scheepje dra,

 

Naer 't goudryk Asia.

 

Lief als gy komt in 't warme land,

 

Zoo wilt u niet vermengen,

 

Met die zwarte krengen;

 

Of gy raekt van kant:

 

Haer oogen vol van lonken,

 

Die zoeken een blank gesel;

 

Het zyn maer geile vonken;

[p. 69]

 

Met haer bruine vel,

 

Zy lyken de drommel wel.

 

Soete Lief leeft dog na myn bevel:

 

Laet dobbelen en spelen,

 

Uegten en krakeelen?

 

Leeft dog niet rebel,

 

Begeeft u niet tot zuypen,

 

Gelyk een dronkaerd doet,

 

Die als een zwyn gaet kruipen:

 

In den drek hy vroet,

 

En verteerd al zyn goed.

 

Ik zal my dragen huys en koen;

 

Wilt u betraende oogen,

 

Zoete Lief af drogen,

 

En voor 't laest een zoen:

 

Myn Lief wilt zorge dragen:

 

Uoor u maegdom fris;

 

Een dief zal 't noyt behagen,

 

Dat hy steeld de vis,

 

Die niet vergald en is.