De Nieuwe Domburgsche speel-wagen
(1767)–Anoniem Nieuwe Domburgsche speel-wagen, De–
Auteursrechtvrijvermeerdert met de Nieuwe Vlissingsche tyd-korter of Verbeterde snaakje
[pagina 22]
| |
Stem: ô Holland schoon gy leeft in Vreê.
Wie eert onze Prins Willem niet,
In majesteid verscheenen:
Die door des Hemels hooggebiedt,
Tot welk ons is gegeven:
Een Helt van 't lieve Uaderland,
Den Hemel dek hem door zyn hand;
En wil hem onder schraegen;
In lange Levens daegen.
In Godt zoo zien wy hem vereerd,
Naer tweemael Negen Iaeren:
Uan ons gewenst, verlangt, begeerd,
Lang moet dien Prins welvaeren,
In hem leeft het Oranje-Bloed,
Dat onse Landen deed veel goed,
Men moet het altoos prysen:
En Nassouw eer bewysen.
Leef roept een yder Patriot,
Den lande tot een Segen,
Een zegen was 't van onzen God:
Dat men U heeft verkregen,
En zien geklommen tot den trap,
Uan 't Erflyk Stadt-houderschap,
Lang moet zyn glorie duuren,
Soo Iaeren Dag en Uuren.
| |
[pagina 23]
| |
Lang zag men die plaets open staen,
Met Willem overlyden,
Maer naer een wys en wel beraen,
En wisseling van tyden,
De Hemel die het alles schikt,
Die heeft na druk het Land verkwikt,
En ons die Zon gegeven,
Waer by men wenscht te leven.
Eer hebbe het Oranje Huys,
En hare Heldedaden,
In alles even trouw en kuys,
Ter weering van veel quaede,
Een Eerste Willem vol van moet,
Die waegde Leven, Goed en Bloed,
En sterkte zig met banden:
Tegen duc dalf zyn handen.
Met meerdre van dagen tyd,
Zoo zag men Maurits Bloeyen,
Die door zyn onvermoeide vlyt,
Het Land hielp uit zyn Boeyen,
En met zyn trouw en Helden aerd,
Ueel duysent wond'ren heeft gebaert,
Gewapent met Gods kragten,
By dagen en by nagten.
De hooge Godt heeft hem bewaerd,
In Uree en Oorlogs dagen!
Uoor hagel kruyd en bom gespaert:
En Eyndelyk neer geslagen;
Het was de wille van den Heer,
Dat Maurits stierf op 't Bed van Eer:
Beroemd in Legertogten,
En oud en afgevogten.
| |
[pagina 24]
| |
Een Frederik in zyn plaets verscheen,
Een Man zeer groot in Daden:
Die op den Uyand veel tropheen,
Ueld won en Louwerbladen,
Behaelden door zyn Heldenmoed,
Willem de Tweede had ook moed,
Dog is het Land ontvaren,
In zyne jonge Iaren.
Van zyne Telg zoo leest men veel,
In Boeken en Kronyken,
Door zyn magt was hy geheel:
Besitter van vier Ryken,
Met Maria zyn Huis-Urindin,
Uereenigt, lief en eens van zin,
Zyn zy naer hare Iaren,
Ten Hemel in gevaren.
Yder die 't in Geheugen is,
Uergeet niet Groote Uader,
Uan onse lieve Prins gewis:
Gewis was Hy een dader!
Een vegter voor het vaderland!
Dog onversiens door 's Hemels hand,
Kwam hy by Moerdyk sneven,
En liet tot scha zyn leven.
Fris vaerdig en in levens kragt:
Zag men Friso regeeren,
Bescheiden oordeel ryk en zagt,
Was hy het Land ter eere:
Dog na Regeering van vier Iaer:
Zoo heeft Hem Godt zeer wonderbaer:
Uit deese aerdsche dalen,
Geset in 't Hemels Zalen.
| |
[pagina 25]
| |
De vyfde Willem leven lang,
Tot Heil van Stad en Staten,
De Godheid stier zyn pad en gang,
Tot vreugt der ondersaten:
Bekroon zyn voogt met heil en Eer,
En wil myn Prins en hem al meer:
Met Geest en Zegen kronen,
En met Gods volk belonen.
|
|