Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen(1794)–Anoniem Nieuw liedeboek, tot vermaak van 't algemeen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] De gevonden kant. Wyze: Gy die thans met my zyt ter Jagt, enz. Laast vond myn lief een mooye kant, zo bly! Zy greep haar yllings met de hand, zo bly! Zy hield ze een poosje voor 't gezicht, En overkeek ze, op naauwst, by 't licht, zo bly, zo bly, zo bly! Zy riep ‘wat kostelyke vond!’ zo bly! En drukte 't kantje aan heur mond, zo bly! ‘ô Vriend! ziedaar, nu kan ik mooi Eens pronken met dien juffrentooi. zo bly, zo bly, zo bly! Neen (sprak ze) 'k heb 't wat beter voor, zo bly! 'k Weet wie dit kantjen korts verloor, zo bly! [pagina 29] [p. 29] Kom, brengen wy 't weêrom aan Styn; Jawel, dan zal dat meisjen zyn, zo bly, zo bly, zo bly! Dat 's trouw! dat 's eerlyk! riep ik uit, zo bly! Myn Engel, 'k roem u braaf besluit, zo bly! ô Puikjuweeltje van u vriend! ‘Gy hebt een lekkren kusch verdiend, zo bly, zo bly, zo bly!’ Nu kuschte ik haar zo zagt, zo teêr; zo bly! Zy schonk my gul een kuschjen weêr, zo bly, Toen trippelden wy, hand aan hand, Naar Styntjen toe, met Styntjes kant. Zo bly, zo bly, zo bly! Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
