Het nieuwe Nassouse trompetje

Blasende veelderhande Victory-gesangen, bevochten door de Princen van Orangien; als mede de voornaemste Veld- en Zee-slagen die in haer tijden voor-gevallen zijn

[p. 80]

Van de Zee-slagh, geschiet voor Malacke.

Stem: Te Mey als alle vogeltjes singen.

ONtwaeckt ghy Batavieren koen
Die strijden met Oranjen groen,
Voor 't Vaderlandt getrouwen,
Die magen 't Lijf avont en Noen,
Voor 't Huys al van Nassouwe.

Als men nu kortelingh heeft gesien,

In 't Jaer al doe men schreef vijfthien
En sestien hondert mede,
Gingen wy ons Vyandt bespien
Voor Malacke die Stede.

Tot Bantem quam de tijdingh bou,

Hoe dat de Kraken uyt Makou

[p. 81]

 

Vast voor Malacken lagen;

 

Terstondt ons Generael getrou

 

Nam voor, haer te verjagen.

 

 

 

Gerret Reughs ons Generael valjant

 

Vijf Schepen hy stracks henen sant,

 

Met noch twee kloecke Jachten,

 

Met Steven Verhagen sijn Luytenant

 

Om haer te gaen bevechten.

 

 

 

Tot Bantem zijn wy gevaren uyt

 

Matroos die vlamde vast op de Buyt,

 

't Was scheyden blijdelijck scheyden,

 

Van Trommels, Trompetten was groot geluyt

 

In onse Scheeps Armeyde.

 

 

 

Wy setten ons cours recht Noordewaert aen,

 

Recht door de Straet van Balambaen,

 

Langhs Sumatra gingen wy gieren,

 

Tot dat wy quamen met alle Man,

[p. 82]

 

In de Straet van Sinckepien.

 

 

 

Wy settent daer in de Strate recht,

 

Om te verwachten den Spaenschen Knecht,

 

Want men hadt geen seecker maren,

 

Of sy lagen voor Malacke slecht

 

Ofte onderwege waren.

 

 

 

Onsen Admirael seer wijs vermaert,

 

Heeft doen den breeden Raet vergaert

 

Om t' saem te resolveren,

 

Of wy daer soude blijven wachten gepaert

 

Oft na Malacke keeren.

 

 

 

Den breden Raedt die vondt doen goet,

 

De Anckers te winnen metter spoet

 

En de Zeylen te ontbinden,

 

Matroos had doen soo goeden moet

 

Om Speck in 't nest te vinden.

 

 

 

Den achtsten December 's morgens vroegh,

[p. 83]

 

Doen kregen wy de Stadt in 't oogh

 

Niemandt was doen verslagen,

 

Twee Galjoens met een Kraecke hoogh

 

Daer op de Reede lagen.

 

 

 

Het bloedigh Kruys van Portugael

 

Woey op een Spaenschen Admirael,

 

De Vies-Admirael desgelijke

 

Haer Boorden bloncken van Metael

 

Nochtans moesten sy strijcke

 

 

 

Wy liepen 's avondts dicht onder 't Landt

 

En namen onse Zeylen in den bandt

 

Lieten ons Anckers vallen,

 

Sy schooten soo dapper aen ons kant

 

Al van de Spaensche Wallen.

 

 

 

Den thienden dagh Decembris hoort

 

Doen gaf den Admirael het woordt

 

Om den Spanjaert te bordeeren,

[p. 84]

 

Wy Matroosen stelde ons in slaghoort

 

Om ons lustigh te verweeren

 

 

 

Schipper Adriaen als een Krijghs-man

 

Brochte het Jacht Neptunus an,

 

Dicht onder de Spaensche Boorden,

 

Hy schoot soo vreesselijck onder Speck-Jan

 

Dat mensche krijten hoorden.

 

 

 

d' Ander ses Schepen deen oock haer best,

 

Om Singioor te krijgen uyt den nest,

 

Maer door loop van de stromen,

 

Den Windt failgeerden oock op 't lest

 

Dats aen Boort niet konden komen.

 

 

 

Van 's morgens tot den avondt quam

 

En saghmen niet dan vier en vlam

 

Tusschen Hemel en Aerde,

 

W[y] maeckten [d]ien dagh Singioor soo tam,

 

Dat hy bestande begeerde.

[p. 85]

 

Des avonts schooten sy met los Kruyt

 

En gaven te kennen wy scheyender uyt

 

't Was al genoegh gevochten,

 

Wel tachtigh dooden met Boot en Schuyt,

 

Dien dagh aen 't Landt sy brochten.

 

 

 

's Nachts quamen ons de Schepen beter te baet,

 

Maerten Reyers een vroom Soldaet

 

Setten 't by Neptunis beneven,

 

Om 's morgens in den dageraet,

 

Wel lustigh vonck te geven.

 

 

 

's Morgens vroegh doen 't worden dagh,

 

Borgonjen men noch vliegen sagh,

 

Maer ten duerden niet langh met Spanjen,

 

's Middaeghs betaelden sy 't gelag

 

Doen planten wy Oranjen.

 

 

 

De leste schoot die de Spangiaert schoot

 

Bleef onsen vromen Schipper doodt

[p. 86]

 

Adriaen Jansz den Helt verheven

 

't Welck menigh goet Boots man verdroot,

 

Godt geeft hem 't eeuwigh Leven.

 

 

 

Doen de Spanjaerts vluchten met schandt,

 

Staecken wy bey de Galjoens in brandt

 

En de Kraecke bleef behouwen,

 

Die levendigh waren vluchten aen 't Landt,

 

Met Schuyten en met Prauwen.

 

 

 

Men seydt dry hondert Spanjaerts schier

 

Sijnder gesonden na 't vagevier,

 

Om haer te laten purgeeren,

 

Dat Sinte Peter na d' ou manier,

 

By de Pausen sal logeeren.

 

 

 

Wy danckten Godt van sijn genade groot

 

Van d' onse blevender sestien doodt,

 

Op den Neptunus bleeffer seven,

 

En soo noch hier en daer in de Vloot

[p. 87]

 

Zijn d' ander oock gebleven.

 

 

 

Prince Godt onsen Vader goedt,

 

Wy dancken u t' samen met ootmoet

 

Voor dees Victory verheven,

 

En vallen u Majesteit te voet,

 

Dat ghy ons d' ander oock wil geven.

 

 

 

Oorlof Malacke wy scheyden van hier

 

Om oock te soecken d' ander Revier,

 

Die noch komen uyt Makouwen,

 

Om ook met haer te maecken goedt cier

 

Op Godt staet ons vertrouwen.