Het nieuwe Nassouse trompetje

Blasende veelderhande Victory-gesangen, bevochten door de Princen van Orangien; als mede de voornaemste Veld- en Zee-slagen die in haer tijden voor-gevallen zijn

[p. 19]

Van de velt-slagh in Vlaenderen.

Stem: Het is geschiet wilt hooren, &c.

DRaeght rouw inlantse Spangien
Der Victory in Vlaenderlandt,
Van den Prins al van Orangien
Albertus en d' Admirant,
Draeght rouw en wilt beweenen
Cruynenburgh breet en smal,
U druckelijck verkleenen,
Blockenburgh Hout en Steenen
Heeft perijckel al door den val.

Aen de Weert in de drie Kroonen

t' Engelenburgh geloogeert,
Gaet daer nu om verschoonen
Om hulp hem obediert,

[p. 20]

 

Want meest is nu verslegen

 

Die u placht voor te staen,

 

Doodt, vangen en gekregen,

 

Door ongeluckigen zegen,

 

't Schijnt ghy moet al verlooren gaen.

 

 

 

By Nieupoort hoogh van Meuren

 

In July den tweeden dagh,

 

Naer middagh omtrent twee uren

 

Geschiede den grooten Slagh,

 

Gekrijt en veel ellende

 

Was daer aen beyde partien:

 

Dat men nau paden en kende

 

Tusschen Nieupoort en Oostende,

 

Van den Bloede en doode Lien.

 

 

 

't Geweldigh vyants aenvechten

 

Was eerst op 't Schots quartier,

 

Met Ruyters ende Voetknechten,

[p. 21]

 

Seer vreeselijck en bloetgier,

 

Eene Schans vol Soldaten,

 

Kregen zy met accoort,

 

Die Nassous volck moesten verlaten;

 

Maer Albertus tot zijnder ontbaten

 

Die heeftse tierannigh vermoort.

 

 

 

Briesschende zy aenquamen,

 

Met eenen stouten hooghmoet,

 

Ons Heeren dat vernamen,

 

Deden eenen val te voet,

 

Elck lustigh hem verfraeyde

 

Tegen haer vyanden strangh,

 

Soo dat niemandt dolaeyde,

 

Maer die Fortuyne draeyde

 

Meer dan twee uren langh.

 

 

 

Coragie, Coragie mijn Kinderen

 

Riep den Prins, in 't openbaer,

[p. 22]

 

Haer macht begint te minderen,

 

Nu wil ick als een Vaer,

 

Met u leven en sterven,

 

Coragie tot deser tijdt,

 

Laet ons prijs en eere verwerven,

 

En den vyandt doen swerven

 

Met schanden in desen strijdt.

 

 

 

Maer Godt door zijne genade

 

Heeft sijn Excellenty bewaert,

 

Met sijn Heeren wijs van rade,

 

En den vyandt beswaert

 

Met overvloedige Dooden

 

Ontalbaer ende veel,

 

Besegelt met Geuse Looden,

 

Hier ende daer gevloden

 

Op Arm, Rijck en Eel.

 

 

 

D' Admiraut met meer Heeren,

[p. 23]

 

Menigh Hartogh en Baroen,

 

Moet den Graef nu Geusen leeren

 

En den Prince eere doen,

 

Want Dooden en gevanghen

 

Was daer de meeste leus,

 

't Magh den Delver wel verlangen

 

Dat 't Spel soo is vergangen

 

Ter Victory al van den Geus.

 

 

 

Ons volck als Helden vochten

 

Met zijn Excellentie wijs bedacht,

 

Hoe wel sy veel stormen brochten,

 

Maer Godt door zijnder macht,

 

Gaf sterckheydt en victory

 

Zijn volck kleyn en groot,

 

d' Welck Godt zy eer en glory,

 

En den Prins tot memory

 

Van 't loffelijck Exploot.

[p. 24]

 

Hier mede gedenckt Princesse

 

Infante Claer Isabel,

 

Doen u Man met sijn Noblesse

 

Trock, deed ghy hem bevel,

 

Voor u Maurits te brengen

 

Voor eenen Intre prijs,

 

Om den boosen Geus' te dwingen

 

Maer hem doch sonderlingen

 

Den Ketter seer afgrijs.

 

 

 

Notre Dame de Lorette,

 

Vesoeckt nu om secours,

 

Dat zy Ketter Geus beletten

 

Te maecken soo veel rumoers,

 

Zijn Altheez is geslagen

 

Schier doodt vol swaer ellendt,

 

Romeynen wilt nu klagen

 

En over hem rouwe dragen

[p. 25]

 

En u tot Geusen went.

 

 

 

Prince 't dient niet verholen

 

Jonck, Oudt, Arm en Rijck,

 

Den Almogende bevolen

 

Looft prijst hem alle gelijck,

 

Prijs en eere wilt oock geven

 

Zijn Excellentie vroet,

 

Met sijn Heeren verheven,

 

Die den brandt heeft verdreven

 

Met sijn Spaensche gebroet,