De nieuwe vermaakelyke gaare-keuken

Zingende en kwelende verscheyde aardige en boertige liederen en ernstige gezangen. Alle op bekende voyzen. Noyt in deze order zo Gedrukt. IIIde stuk

Vryagie tuschen Polines en Casandre.

Stem: Trompen en Trompetten.

Polines.

ACh Casandre Uytverkoren,
Zeg my dog wat uw mishaagd,
Waarom gy mij niet zoud verhooren,
Of hebt gy mijn de Dood gezwooren,
Dat gy mijn dus plaagd.

Casandre.

Vriend Polines 't is geen reden,
Dat gy nu mijn Min beklaagt,
Om dat ik niet terwijl gy 't vraagt,
My aan uw straks verbind met Eeden,
Denk dat Maagdens minzaamheden,
Diend door d' tijd bejaagt.

Polines.

't Is wel waar ô Schoon Casandre,
Maar hoe dikwils is 't geschied?

[p. 81]

 

Dat door de tijd de Min tot niet

 

Liep, en de Liefde gink verandre,

 

Hooge-staat doet slagten wandre,

 

Zo men dikwils ziet.

 

Casandre.

 

Meynd gy dan indien 'er mijn zinnen,

 

Waaren geleyd uyt liefde zoet,

 

Dat ik om Hooge Staat of Goed,

 

Wederom zoud een ander minnen;

 

Neen Polinis 'k draag hier binnen,

 

Een opregt gemoed.

 

Polines.

 

Zegt Casandre Lief mijn Waarde,

 

Waar was oyt een Minnaar goed?

 

Die niet wenschte om met spoed,

 

Door Egte Trouw op dezer Aarde,

 

Vast te zijn als een Gepaarde,

 

Lief Casandre zoet.

 

Casandre.

 

Ik bekent, maar haastig Minnen,

 

Ziet men dat schielijk vergaat;

 

Dus eer men Liefde leggen gaat,

 

Moet men met Vrienden raad beginnen,

 

En door kragt van Ziel en Zinnen,

 

Nemen vast beraad.

 

Polines.

 

Uw discourssen en waardige reden,

 

Zijn der op eer en deugd gegrond,

 

Maar overdenkt de tijd en stond,

 

Als ik tot uw gedienstigheden,

 

My door Min in eerbaarheden,

 

Stadig dienstig vond.

 

Casandre.

 

Ik weet al uw dienstige daden,

 

Ik beken uw vlytige Min,

 

Dus blijft getrouw als in 't begin,

 

Hoopt en bouwt op mijn genaden,

 

Polines blijft wel geraden,

 

Tot uw Herderin.

[p. 82]

 

Polines.

 

Eerder zal de Zee verandere,

 

Eerder zal de bleeke Maan,

 

Aan het hoog Gewelft niet staan

 

Eer ik verlaaten zal Casandere,

 

Werelds pronk noyt zal geen andere,

 

Mijn Min ontfaan.

 

Casandre.

 

'k Twijffel niet aan uw getrouwe,

 

Polines mijn waarde Vriend,

 

Maar de eerbare die yder mind,

 

Heeft my geraden om u te Trouwen,

 

Tot een eynde te beschouwen,

 

Eer ik wierd gezind.

 

Polines.

 

Princelijke Maaget vol waarden,

 

Nectar voedzel van mijn Ziel,

 

Dankbaar ik voor uw neder-kniel,

 

'k Bid wil op Trouw dees Ring aanvaarden,

 

Lof zy die ons eerst vergaarden,

 

Uyt een reyne Ziel

 

Casandre.

 

'k Zal in dank uw Trouw ontfangen,

 

'k Zal uw wezen weer getrouw,

 

Komt Polines staakt uw rouw,

 

Liefde stroyt Roosjes op mijn Wangen,

 

Die door schaamte blozent hangen,

 

'k Blijf uw Waarde Vrouw.

 

Polines.

 

Komt Godinne Schoonste 'er Schoone,

 

Laat ik drukken uw Roode-mond,

 

Terwijl nu de Egte Min-verbond,

 

My met dit gunstig geluk komt Kroone,

 

Nu mijn Engel 'k zal uw toone,

 

Liefde t'aller-stond.

 

Casandre.

 

Nu is al de praat gescheyden,

 

Nu is alle spot gedaan,

 

Ziet hoe nu alle Klappers staan,

 

Die uw bespotten tusschen beyden,

[p. 83]

 

Dus komt troost na bitter lijden,

 

Liefd' kan niet vergaan.

 

Polines.

 

Ach! bekoorster van mijn zinnen,

 

Ach! Princesse van mijn Hert,

 

Leerd hier ô Ionkmans hoe de smert,

 

Gy door de Trouw zult overwinnen,

 

Ziet standvast en vlytig Minnen,

 

Hoe gy Winnaar werd.

 

Ionge Ieugd verheugd malkander,

 

Vlegt een Krans en Roose-hoed,

 

Wenscht Heyl en luk en goed;

 

Lang leeft Polines en Casandre,

 

Fama zal haar toon verandre

 

Om dees Liefjes zoet.