De nieuwe vermaakelyke snuyf-doos, zynde versiert met veelderley zoort van aardige en aangenaame gezangen

Mechels Kermis-Lied.

Op een zeer aangename Vois.

Lest op een tyd, was ik verblyd;

Quam ik tot Mechelen binnen getreeden,
Spoedig en ras, net op zyn pas;
Even doen het daer Kermis was:
Daar hoorde ik veel Jong-Gesellen,
Aardige klugjes en sprookjes vertellen;
Het was van Jonker Oomen Kouzyn,
Vrienden gy weet wel wie dat ik mijn:
het zalder u aangenaam zijn.

Al wat ik dee, al wat ik vree;

Jonker trok met zijn Liefje na buyten,
Wyt van de kant; fris figelant:
Daar hy toen zijn Netje uytspant;
Al waar hy toen met behaagen,
Lustig op zijn Fluytje geslaagen:
Dat Fluytje dat ging ‘er al’ kwak, kwak, kwak?
Hy dagt wat te vangen op zyn gemak;
maar ziet hem het zweet uytbrak.

Hy sprak Godin, toont my maar min;

Want u poezele lonkende oogen,

[p. 94]

 

Ach zoete Meyd, hebben deez’ tijd;

 

my van de Kermis afgeleyd,

 

En nu heb ik naar u behaagen,

 

Lustig al op mijn Fluytje geslaagen:

 

myn Fluytje dat ging ‘er al kwak, kwak, kwak?

 

Om wat te vangen op mijn gemak,

 

Tot dat mijn het zweet uytbrak,

 

Maar ziet een Boer, lag op zijn loer;

 

Zelfs de Meester van dat Kooren;

 

Die zy wel Vrind, wat benje gezind;

 

‘k Versoek dat gy u Netje opbind:

 

Zoekt gy het Kooren zoo te veragten,

 

Daer ik een heel jaar na moet wagten;

 

Gy zyt ‘er te kenbaer, Vogeltje syn;

 

Gy zyt een Jonkertje van Oom Kouzijn:

 

die zal het niet aangenaam zijn.

 

Hy sprak wel Baes, maakt geen geraas;

 

Ziet myn Godin die vlugt in het Kooren;

 

Klapt het tog niet, tot mijn verdriet;

 

Wat ‘er van daag hier is geschied.

 

Want mijn Papaatje zou zeeker kyven,

 

Ik zal wel uyt u Koorenland blyven:

 

En hy gaf ‘er den Boer figeland,

 

Met vier Schellingen in zijn hand;

 

En stak ‘er zijn Schuytje van kant.

 

Deezen Boer styf, liep na zijn Wyf;

 

Wyf ik moet u wat nieuws verhaalen;

 

Agter ons Hek, op het vertrek;

 

Daar zag ik een aardig bestek:

 

daar waaren ‘er twee om Quaertels te vangen,

 

Ik hebze vier Schellingen af doen langen:

 

Maar zijn Godinne die vingten met spoed,

 

Ik hadze met ‘t zelfde Water begroet;

 

De vrouw zey Jan dat is goed.