Nieu groot Amstelredams liedt-boeck


Een Amoreus Liedeken. Hoe soude hy hem verblyden Die altijt leeft in teghenspoet Onschuldich veel moet lyden Door nijdicheyt verwoet Die als vergiffelijck fenijn die minnaer doen t’onrecht met pyne swaer Waer door eylaes ick heel verdwijn Als snee opt veldt door sonnen schijn En moet derven haer, myn lief eerbaer
[pagina 127]
Als andere minnaren, met haer vriendinnen reyn In vrolijckheyt vergaren Soo vinde ick my alleyn, Bedroeft als een tortelduyfken siet Dat van zijn gayken is berooft vol rou D’ellendicheyt en swaer verdriet, Waer door certeyn my onrecht gheschiet Nochtans blijf ic getrou, myn lief en vrou. Och oft den tijdt wilde gheven Dat ick met myn lief delicaet Mocht sterven of te leven Ic wenschte myn daghen geen beter daet, dan eendrachtige liefde en vreedsaemheydt soud’ men by ons vinden altijt met vreucht Maer haet en nijdt ons beyden scheyt Waer door ghy my veel drucx bereyt, En myn jonghe jeucht doet ongheneucht O edel Princesse schoone Aenmerckt doch met verstant Hoe u liefde ydoone, in mijn harte is geplant Ick bidde u lief gheeft my gheen schult Dat ick dus langhe blijf absent Ick hoop den tijt wort haest vervult, So dat ghy ghetrou vinden sult, Dus laet liefde jent, van my niet nemen ent.