Nieu groot Amstelredams liedt-boeck
(1605)–Anoniem Nieu groot Amstelredams liedt-boeck–
AuteursrechtvrijInhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden
Op de wijse: Met gantsche bedructer harten. | |
[pagina 113]
| |
Cupido Godt wreedt en crachtich
Van my ghy nu gehaet zijt,
Want een yder menich voordachtich
met vlijt zijn onrust vermijt,
En vliedt zijn schade, door wijsen rade,
Maer uwen raedt vervloeckt
Dwingt hart en sinnen, te beminnen
Die my te dooden soeckt.
Waerom quaet en valsch verrader
Zijt ghy dus stout en verkeert
Dat ghy my als een misdader
Nu straft en mijn hert regeert
Dat ick gae haten, te mijner baten
My helpt uyt desen noot
En gae nae jaghen, die met behaghen
Nu lust schept in mijn doot.
Drucx droefheyt moet ick verpachten
En t’hert wert deerlijck ghegrieft
Als ick eylaes gae betrachten
Dat ic geheel ben verlieft, op u seer schoone
Die mijn persoone, als onwaerdich ontvliet
‘Dan maer liefde gloedich
regeert voorspoedich, heeft reden geen gebiet.
Doen t’herte tot u was gheneghen
So langh ic kopt sucht vermocht
Om u tot liefde te beweghen
Heb ick u dit toe ghedocht,
Maer seer tyrannich, en wederspannich
Blijft ghy teghens mijn smart
mijn droevich smeecken, mach niet verweecken
V diamantich hart.
Doch al blijft ghy ongenadich
En verhart lief obstinaet
Siet ghy doch mijn hert ghestadich
Dat het u niet en verlaet
Noch dat mijn lijen, Niet doet vermijen
V int hert vast gheprent
Oock dat dit weenen, Niet can verleenen
Mijn liefd’ tot u ghewent.
Ick treur en sucht tot allen tijden
| |
[pagina 114]
| |
Droefheyt houdt myn hart verplet
V jonst can uyt myn hart niet glyden
Want ghy staet in myn hart gheset
Alsd ickou loopen oock sonder hoopen
Van u te zijn begeert,
Ick moet voortvaren in dit beswaren
Want liefde t’hert moveert,
Al waer u hert lief ghepresen
Stael, of als diamant,
Of harder alst nu mach wesen,
En ghy sacht de liefden brandt
diet herte doet scheuren, ghy most lief treuren
En met liefd’ zijn belaen, natuer alleene
sonder liefd’ reene, soud’ u lief daer toe raen
Dies Princes wilt nu betoonen
Liefd’ u aenghebooren aerdt
Wilt liefd’ met liefde beloonen,
Red myn hart dat nu beswaert,
In druck moet sneven, wilt my doch geven
Een woordt tot medecijn,
Wy sullen leven, in vreed’ vergheven
Sal discoort by ons zijn
|
|