Nieu groot Amstelredams liedt-boeck
(1605)–Anoniem Nieu groot Amstelredams liedt-boeck–
AuteursrechtvrijInhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden
Op de wijse Tant que vivray.De lustelicken Meyes tijt
Is heflijck int saysoen,
die al wat leeft verblijt,
door haer uytspruyting groen
En gaet sanckelick jolijt,
Int pluym-ghedierte voen.
Tgheboomt becleet met blaen
Verlusticht het ghemoet,
Tghebloemt dat me neemt aen
Verscheyden verwen goet
doet het ghesicht ontfaen
Verkeuchlicke voeding soet.
Soud’men dan niet prijsen
En met sangh eer bewijsen.
| |
[pagina 93]
| |
De schoonste tijdt vant Iaer
met herten recht danckbaer
die lust en vreucht doet rijsen
In jongen ende grijsen
door hare cracht voorwaer
de liefd verweet eerbaer,
Waer door wy leven allegaer
Die Velden en waranden
Sijn veelverwich ghecleet,
Venus gebruyckt haer banden
Aen al haer minnaers heet
die sy in liefd doet branden
Door dees soeten tijts beleet,
Die lieffelijcke luchte
Tot Venus dienst bequaem,
doet rijpen Bacchi vruchte
En Ceris aenghenaem
Boreas die neemt de vluchte
door Zephiri aessem heylsaem
Soud’men dan niet prijsen
En met sangh eer bewijsen
de schoonste tijdt vant Iaer
Met herten recht danckbaer
die lust en vrucht doet rijsen
In Ionghen ende Grijsen
door hare cracht voorwaer
die liefd verweckt eerbaer
Waer door wy leven allegaer.
Alle de Const-Goddinnen
Vieren dees tijdt ghelijck
met sangh die strect tot minnen
En lieflijcke Musijck,
Soo dat droevighe sinnen
Hier door nemen een wijck
Want Venus is van aert
Soo datse droefheyt vliet,
En wil al zijn ghepaert
daermen Bacchum aenbiet
Cupido haer kindt vermaert
Cererem gaerne siet.
| |
[pagina 94]
| |
Soud’men dan niet prijsen
En men sangh seer bewijsen
den schoonsten tijd, vant Iaer
Met herten recht danckbaer
die lust en vreucht doet rijsen
In jonghen ende grijsen
door hare cracht voorwaer
die liefd’ vervleckt eerbaer
Waer door wy leven allegaer?
Wilt dan Prinslijck ghebruycken
Tgheen u dees mey toesent
En wilt in liefd ontluycken
daer u liefken is ontrent,
Stelt dan der minnen fuycken
daer de deucht is in bekent.
So suldy seer voorspoedich
Altijt in Mey-maent zijn
Nemmermeer quaet vermoedich
Vry van hertseer en pijn
Want onrusticheyt verwoedich
Is eerbare liefds fenijn.
Soud’men dan niet prijsen
En met sang eer bewijsen
den schoonsten tijdt vant Iaer
Met herten recht danckbaer
die lust en vrucht doet rijsen
In jonghen ende grijsen,
door hare cracht voorwaer
Die liefd verweckt eerbaer
Waer door wy leven allegaer.
|
|