Nieu groot Amstelredams liedt-boeck (1605)

Nieu groot Amstelredams liedt-boeck

(1605)–Anoniem Nieu groot Amstelredams liedt-boeck– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Inhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden

Vorige Volgende



[pagina 65]
Nieuwe Iaer Lieden. [Dat oude iaer is ons ontrolt ghelijck een cloot]
Op de wijse: De nachtegael die sanck een Liedt, etc. Dat oude iaer is ons ontrolt ghelijck een cloot die winter brengt ons tnieuwe iaer in zynen schoot Die winter is een Heere noch meere Hy comt seer stout, brengt ons de cout, Nochtans schiet hem groot eere. Van outheyt is geworden sijnen baerde grijs, Wt Vrieslant brengt hy vriesen herwaert over t’ijs Drie maenden wil hy regieren bestieren Hy is die weert diet ghelt verteert Hy roept om groote vieren. Alst vriest en sneeut so hangt zijn baerd vol keeckelen Dat soute vleesch eet hy al wt de peeckelen Al wat wy connen sparen, vergaren Int oude iaer, verslint hy gaer Gheen ghelt can hy bewaren. Hy mach wel eeten en niet luttel drincken me Die langhe nacht leyt hy al overdinckende Och hadden wy vastelavent, wy gavent Comt Valentijn, haelt ons goe wijn Dan hebben wy Paeschavont. Die mey verdrijft de winter wten lande veer zo mogen wy gaen spanceren die warande weer Die coud duerende wat langhes eer banghe Nu sparen wy thout, ten is niet cout Die winter is verganghe. Die mey doet alle bloemen weder bloeyen net Die mey doet alle dieren weder groeyen vet Die cruyden laet sy wassen, seer rassen Der beesten mont, vervult terstont Sy gheeft ghenoech te brassen Die soete mey die dierkens oock te samen paert Een manneken en een wijfken elc na sijnder aert Sy toonen dan haer crachten, met machten God heeft gheveucht, met groot gheneucht Vermeerdert v gheslachten. Die coele mey becleet dat wout met groene Drie maenden staet hy weder in saysoene
[pagina 66]
Sy gheeft die voghelen weder, haer veder Die nachtegael, singt haren tael Die koeckoeck singt oock weder. Nu volcht den Oogst drie maenden so meer duerende Dan is den Ackerman zijn broot besuerende Dat gras, en cooren maeyen. seer fraeyen T’zy taru, of cooren, laet niet verlooren, Hy mach oock weder saeyen. Als na die Son den Leeu begint te rakene Dan ons oock alle vruchten seer ghenakene Die Son die climt hooghe, tis drooghe Loof en cruyt, heeft dan virtuyt Den mensche te ghevoeghe, Aensiet de Mierkens en byekens simpele Sy geven u vande neersticheyt een exempele Hoe dat sy connen sorghen, voor morghen Die Somers spaert, swinters welvaert So derf hem niemant borghen Hier me so comt die somer ooc ten eynden den dach begint te corten en te weynden Die Son met haren stralen // te dalen Dus werden wy quyt, den soeten tijt Wie canse weder halen. Voort comt den Herfst twaelf weken duerende Dan zijn vervult die bergen en die schueren me Des sullen wy God loven, hier boven Hy heeft verleent, meer dan ghy meent Veel meer dan wy behoeven. Een cranen somer met een heete sonneschijn Dat doet den Oogst wel rijpen, en maeckt goeden wijn Doet appelen en peeren, vermeeren Twert al planteyt, voor ons bereyt Veel meer dan wy begheeren. Van als moet ghy u koocken wel stofferen Met turf en hout v solder wel formeren Boter en Kaes gaen coopen, by hoopen Den Os int sout, daer toe goet mout Dat Vewrcken laet niet loopen,
[pagina 67]
Die coude winter contons weer hier buytene Hier me wil ic mijn rijmen gaen besluytene Maer als ghy zijt gheseten // ten eten, By een goet vier, drinckt wijn en bier Wilt Lazarum niet vergheten.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank