Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter
(1678)–Anoniem Nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter, Het–
AuteursrechtvrijVois: Nu singht en springht gy, &c.
O Vry Vereende Nederlanden,
Looft uwen Heer gebenedijt,
Die uwen Vorst door sijne handen,
Heeft soo genadelijck bevrijdt,
| |
[pagina 91]
| |
In ’t midden van de blancke Zwaerden,
En Donder Kloot,
Was dat hem Godt voor ons bewaerden,
In onsen noot.
Wanneer sijn Hoogheyt kloek verheven
Ter Krijghs-raet had gearresteert,
Om Sint Omer secours te geven,
Gelijck een Helt hy voort marcheert,
Tot over de Revier de Pene,
Sout onvervaert,
Alwaer den Frans oock is verschene,
Te Voet en Paert.
Doch had schier twee man tegen eenen,
Maer evenwel ons dapper Helt,
Die attacqueert haer algemeenen,
Couragieus in ’t vlacke Velt,
Duc d’Orleans sijn beste troepen,
Die deynsden al,
Soo dat sy mosten hullip roepen,
In dit geval.
Vijf heele Franse Regimenten,
Wierden schier gecappotteert,
Sy vluchten al de France Venten,
Maer door secoers gearresteert,
Vier uuren langh de kanse draeyden,
Victorieus,
Alwaer ons Prins den Sabel zwaeyden,
Couragieus.
Hy riep soo luyd’ Couragy Kind’ren,
Sa sa mijn Heeren al valjant,
Laet ons de eere niet vermind’ren,
De glory van ons Vaderlandt,
Ick sal mijn Bloedt ten besten geven,
Voldoet u Eedt,
Met mijn te sterven en te Leven,
In soet, en leet.
Daer zagmen zwaert en Koegel zwieren
Al om dit jeughdigh Helden hooft,
Maer Godt de Heer goedertieren
Bewaert den Vorst, Godt sy gelooft,
Hy wijckt geen stip, schoon op sijn Wapen,
Het Fransche Loot,
| |
[pagina 92]
| |
Sijn selver plet, den Helt rechtschapen,
Ontsiet geen Doot.
Wanneer hy maer mach dienst betoonen
Al aen sijn lieve Vaderlant,
Dus voert hy sellifs in Persoonen,
Sijn Bataljons aen den Vyant,
Niemant twijfelden aen de Glory,
Als Blixem-vier,
Swierde den Helt om de Victory,
Aen elck quartier.
Maer ach! twee Regimenten snoode,
Al aen een hegge geposteert,
Verlaten hare post, ô Gode,
Schoon dat ons Vorst noch commandeert
Drie and’re om haer te verstercken,
Liepen mee voort,
Waer door sijn dapperlijcke wercken,
Gaen overboort.
Wat datmen dee om te herstellen,
d’Onwilligheyt die is groot,
Ons Edel Vorst door dees Rebellen,
Omset door dat de flanck was bloot,
En ’t niet en was te attenteren,
Die Resolveert,
Om met honneur te retireeren,
En weder keert.
Fy haters van u eygen glory,
Verlaters van u Prins en Heldt,
Oorsaeck benemers van Victory,
Wat doet gy doch met hem te Velt,
De krijghsraet sal u Loon beschaffen,
Soo dat behoort,
Die oorsaeck zijt door u laf harten,
Van Broeder-moort.
Veel meer als eens soo veele dooden,
Zijn aen des Vyants Franse sy,
Door dien dat ons Hollantsche looden,
Haer lustigh hielden dapper by,
Den Frans en heeft hem niet te roemen,
Voor dese mael,
Want self hoortmen den Koninck noemen
Het is Egael.
| |
[pagina 93]
| |
O Godt wy dancken u o Heere,
Dat gy ons Prince hebt bewaert,
Als ’t u belieft ghy sult vereeren,
Ons Vaderlant, Victory staet,
Op u o Heer staet ons betrouwen,
Dat door ons helt,
Gy ons genadigh sult behouwen,
Voor al gewelt.
|
|