Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter



[pagina 70]
Bedrogen Veen-Boer.
Voyse: Hoe verlanght den Burger nouw. DIewer Claes, wel selje trouwen? Heer! wat zinje voor mijn schouw? Maer wat pleeghj’u vies te houwen? Dit doet al de weereld nouw? Soo een Puyt! Scheyd’er uyt; Want dit trouwen, Selje rouwen, Soo een Puyt! Scheyder uyt; Want hy is een lichte guyt. Baesje Moer, wel wat is ditte? ’t Schijnt een vroom een zeedig knecht, Altijdt op de Bierbanck sitte, Heer! speelnootje, watje seght. Daer ick souw, Zijn een vrouw, Soo veel eede, Als hy deede, Daer ick sou, Zijn een Vrouw, Als ick yemant tarten sou. Diewer Claes, gelooft geen streecken, Die wel eer een lincker seydt, Sy vergeet en wat sy spreecken; Weetje dat niet vroome Meyd? ‘k Segje vry, ‘k Blijf’ er by, Tot een teecken, Jou op breecken; ‘k Segje vry, ‘k Blijf’ er by, Geen Vryers eedt gelooven wy. Baef, een woortjen in vier oogen: Slincks het saeckje met my leyt, Siet, Jan Rip het mijn bedroogen, En sijn trouw my heeft ontseyt: Waer hy vliet, Weet ick niet, Ick sal poogen, Mijn vermogen; Waer hy vliet, Weet ick niet, Dat het doch wat gauw geschiet. Spreeckt vry dapper dan van trouwen Diewer, benje dus bestelt, Laet de Veen-Boer ’t marsje houwen, Gut jou buyckje dapper swelt; Seght het toe, Hem de Koe, Eer sijn sinnen, Elders minnen;
[pagina 71]
Seght het toe, Hem de Koe, Op de koop het Calfje toe.