Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter

[p. 53]

Een Minnaer smekende sijn alderliefste om haer wederliefde.

Voys: Ammarant.

ELida schoon Goddin,
Die door u soete zeden,
Mijn jonge leden,
Treckt so tot de Min;
Soo dat ick nacht en dagh daer dwale in:
Heb ick noch haest het eynde niet,
Van al mijn sugte en mijn swaer verdriet?
Ey segh mijn waerde!
Schoonste op aerde,
Die mijn Ziel gebiet.

Of schept ghy Lief vermaeck,

In al mijn sware suchten,
En ongenuchten?
’t Is een sware saeck,
Die mijn tot aen mijn Etnaes herte raek:
Mijn lust is in u zedigheydt,
Mijn hert dat blaeckt na uwe aerdigheyt:
Ick ben door ’t Minnen,
Disperaet van sinnen,
Door u schoonigheydt.

Ick ben gelijck een Schip,

Het welck komt te zeylen,
Tegen een steylen
Hoogen dwarse Klip,
Waer op soo dat het in een oogenblick,
Aen duysenden van splinters stoot,
En ’t volck vlucht in haer sloep of Boot,
Waer mee s’haer leven,
Dan gaen begeven, In de baren groot.

Ach! mocht ick voor de Doot,

Geraken Lief u lippen, De soete tippen
Als Robijn soo root,
Soo wiert mijn Ziel dewelcke nu is doot,
Geweckt en sou dan zijn verheught,

[p. 54]

 

Ey mijn goddinne mijn Princes vol deugt,

 

Laet ick u Minnaer,

 

Doch zijn verwinnaer,

 

Van dees groote vreught.

 

U juyst gevormde Le’en,

 

Die doen mij jonck hert suchten,

 

Met ongenuchten,

 

En oock na u treen,

 

Ick volgh u soete Lief al gaje heen,

 

Ick volgh u by dach en nacht,

 

Tot dat mijn suchten zijnen eynt gebracht

 

‘k Sal u beminnen, Met hert en sinnen,

 

Och! verhoort mijn klacht.

 

O Oogen als een git,

 

Die in u voorhooft loncken,

 

Doen mijn ontfoncken:

 

Soo van lit tot lit:

 

Dat Venus my geheelijck besit,

 

En maeckt mijn sinnen so verwart,

 

Ick leef ellendigh en ben vol van smart,

 

Ghy zijt alleyne, De Medecijne:

 

Voor ’t gewonde hert.

 

U Kaken bloosen root,

 

U Borsjes net besneden, En al u leden

 

Doen mijn leven doodt

 

Och! dat ’t u mijn Lief als my verdroot:

 

Och! waert ghy soo vol Minne-vier

 

Als ick gy sout eer dat ick ginck van hier,

 

Mijn jonge herte, Dat nu vol smerte

 

Leeft, doen groot pleysier.

 

O overschoon Goddin,

 

Ick offer dees mijn klachten,

 

Laet u gedachten

 

En u wreede sin

 

Veranderen al in eene soete min,

 

En treden met u in den Echt,

 

En door den bant des Huwelijcks gehecht,

 

En dan mijn leven,

 

Met u verheven,

 

Worden saem geslecht.

EYNDE.