Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter

Neerlants Lof-gesang, Met vreught uytgegalmt, ter eeren van haren Luyt: Admirael Generael, den Grave Tromp.

Voys: Verheugt u Vereenigde Pronvintie.

LEght af u Rouw en Treur-gewaden,
Ciert u op ô! Nederlandt,
En Kroont den Helt met bladen,

[p. 15]

 

Die voor het Vaderlandt,

 

Sal strijden onbeladen,

 

Met het Swaert in de handt.

 

‘k Meen uwe Tromp den helt verheven,

 

Die sijne Jeught met ’t blancke stael,

 

Heeft op Nephtuyn verdreven,

 

Is nu u Admirael,

 

Godt wil hem zegen geven,

 

Met onsen Prins Royael.

 

Hy is ’t die door sijn dapperheden,

 

’t Selfde waerdigh meriteert,

 

Hy volght sijn vaders schreden,

 

Die met het blancke sweert,

 

Ons Landt floreeren dede,

 

’t Geen Spanjen declineert.

 

Wat heeft dien helt al niet bedreven,

 

Als een Leeuw seer vigilandt,

 

Sijn vyandt deed hy beven,

 

Midden al in de brandt,

 

Saghmen hem staegh herleven,

 

Voor sijn lief Vaderlandt.

 

De bitse Franssen, en felle Sweeden,

 

Weten hoe hij haer heeft onthaelt,

 

Wanneer zijn Trompen wreede,

 

Hebben haer boort doormaelt,

 

Dat sy aldaer ter Stede,

 

Sijn na de gront gedaelt.

 

Koningen, Vorsten, Princen en heeren,

 

Hebben eere voor soo een Heldt,

 

Engelandt quam hem eeren,

 

Deenemarken hem stelt,

 

Admirael, Raedt en meere,

 

Ja wort daer Graef gemeldt.

 

Maer alles kan hem niet bewegen,

 

Soo haest een Frans vervloeckte loot,

 

Verbrack ons Ruyters zegen,

 

Door sijn bedroefde doodt,

 

Komt onsen Tromp ter degen,

 

En toont den Sabel bloot.

 

Niet heeft hem oyt weer konnen houwen,

 

Van sijnen dienst voor ’t Vaderlandt,

 

Schatten, pleysier, noch Vrouwe,

[p. 16]

 

’t Hert stont in volle brandt,

 

Als hy de Zee mocht bouwen,

 

Al tot des Vyandts schandt.

 

Langh verwachte moedigh Oranje,

 

Voerden hy in zijn hert egael,

 

Nu treedt hy in Campanje,

 

Dapper als Admirael,

 

Met onsen Prins en Spanje,

 

Tegen Frans, Zweedt Royael.

 

Edele Graef ô Tromp der Trompen,

 

Nederlandt is om u verheught,

 

Dat ghy voor haer sult pompen,

 

Dat het den Vyandt heught,

 

Schiedt Frans en Zweedtsche Lompen,

 

Tot onser aller vreught.

 

Wy roepen uyt met volle galmen,

 

O! opper Godt, bewaert Ropael,

 

Kroont doch sijn hooft met Palmen,

 

Langh zy hy Admirael,

 

Wilt sijnen zegen schalmen,

 

Tot vreught van altemael.

 

Spaert hem, en onsen Prins vol eeren,

 

En alle Staten van ons Landt,

 

Hooge en lage Heeren,

 

Zegent haer met verstandt,

 

Dat sy den Vyandt keeren,

 

En binden Vredens bandt.