Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter

[p. 6]

Minne-klagh,

Op de Stemme: Van de Dragonders.

Ach ghy staet in mijnen sin,
‘k Heb u nu soo langh gevrijt,
Ick bid u my genadigh zijt,
Maeckt my al mijn quellingh quyt,
Liefste Lief ick ben gewont,
Maeckt my gesont.

U schoone Belt, Met gewelt,

Heeft mijn hert soos eer ontstelt,
Dat ick stadigh Nacht en Dagh,
Door Minne Pijn niet rusten magh,
Als ick u schoon Ooghkens, ach,
Die my als het Blixem Vier,
Verbranden schier.

Als een Roos, Sijn altoos,

Uwe Kaeckens door ’t Gebloos,
Ach de Krolkens om u Hooft,
Die maecken mijn verlangen groot,
Liefste Lief ick ben in noot,
Mocht ick eensjes van de Pijn,
Genesen zijn.

Als Albast, Dit en vast,

Sijn u handtjens diemen tast,
En u montjen als korael,
U suyver leven principael,
Poeselachtigh alte-mael,
Ach! wat lijd’ ick om u smert,
Al in mijn hert.

Waer ghy gaet, Over straet,

’t Schijnt ghy zijt den dageraet,
Die op onsen Horizon,
Komt stralen als een Gulde Son,
En den droeven Nacht verwon,
Lief ick bidt dat ghy mijn Jeught,
Verblijden meught.

Als een blom, Vol van rom,

Is in weerden u Maegedom,

[p. 7]

 

Die gaet heden in den sleur,

 

En is van al den Hemel keur,

 

Maeget jont my dit faveur,

 

Dat ick pluck dit Bloemken teer,

 

In deught en eer.

 

Mijn gelaet, Tot u baet,

 

Soeckt den Houwelijcken staet,

 

Lief al zijt ghy onbejaert,

 

Ghy mediteert te zijn gepaert,

 

Om u deught en soeten aert,

 

Want alleen schoon Lief ghy zijt,

 

Die my verblijdt.

 

Soo ick dan, Niet en kan,

 

Worden uwen liefsten Man,

 

Sal ick sterven van ’t verdriet,

 

Want my groot ongelijck geschiet,

 

Soo ghy Liefken van my vliet,

 

Ghy sult sien my smelten gaen,

 

In mijn Getraen.

 

Neen schoon Maeght, So niet plaeght,

 

Uwen Vriendt die Liefden draeght,

 

Daer ghy siet dat in sijn hert,

 

U soete naem geschreven wert,

 

Ach! geneest hem van sijn smert,

 

Want hy u oprecht bemint,

 

Als eenen Vrint.

 

Neemt mijn handt, tot een pandt,

 

Die ick knoop in echten-bandt,

 

Dat ick u kies voor mijn Vrouw,

 

Die eeuwigh ick beminnen wouw,

 

Neemt dit kus van mijn op trouw,

 

Als ick heb mijn schoone Bruyt,

 

Mijn pijn is uyt.