Een nieuw lied. Op het afvaaren naar de kolonien

[p. 1]

Een nieuw lied.
Op het Afvaaren naar de kolonien.

Op een Aangenaame Wys.

Viva Nederland hoezee,
Wie gaat naar de Kolenies mee,

Het is voor ons Vaderland,

Wy zwaaijen met de hoed,
Roepen viva Hollandsch moed,

Wy haalen onze Zeilen aan,

Zo zal het ons wel gaan.

Wy gaan de Noord-Zee in,
Na de Oost in onze zin,

Zo naar Batavia,

Van daar weder verder voort,
Zo naar de Surinaamsche oord,

Van den een na de andere Zee,

Wy zynen wel te vree.

Nu men onder Hollandsch vlag,
De Zee weer bouwen mag,

Zo steeken wy van wal,

En dat na het Zwarte Land,
Wy houden ons constant,

Stryden tegen het zwarten goed

Met oude Hollandsch moed.

Kom jonggezellen hoort,
Kom met ons vaaren voort,

Naar de Kolonies heen,

Wy gaan vol moed van wal,
En als men weer komen zal,
Zyn onze Schepen weer ryk gelaan

Gaan wy, het zal wel gaan.

Wy gaan verheugd in Zee,
Brengen Zuiker en Koffy mee,

En nog veel ander goed,

Van Nagelen en Notenmuscaat,
Thee en Foely in der daad;

Vygen, Rozynen en Safferaan:

Gaan wy, het zal wel gaan.

Wy gaan naar Bantem heen;
En ook de Kaap met een,

En zo naar Curacou;

Ook China en Japan,
Daar men veel goed van nam;

Wy ganen leeg van huis,

Komen ryk weer t'huis.

Adieu lieve Meisjes zoet,
Adieu! houd goede moed:

Wy varen na de Oost,

Wy varen met frissche moed,
En komen t'huis met geld en goed,

Adieu houd uw constant;

Het is voor 't Vaderland.

Moeders maak geen geween,
Wy gaanen varen heen,

Voor 6 of 7 Jaaren,

Weent niet maar zyt getroost,
Denk dat uw jonge Kroost,

Wederkomende zyn op de been

Wy gaan met blydschap heen.

Kom haalt de Zeilen op,
Haalt de Vlaggen in den top,

En maakt u Ankers klaar,

Kom ligt de Ankers mee,
Wy zeilen van de Rhee,

Viva voor Vaderland,

Wy houden ons constant.

Ons Land geheel bestaat,
Wanneer de Zeevaart gaat,

Wy wagen goed en bloed,

Wy stryden voor ons Land,
Tegen die ons aanrand,

Het is geen 19 jaar geschied,

Dat men ons varen liet.

EYNDE.